Inny tytuł:

Geographia Polonica Vol. 93 No. 4 (2020)

Wydawca:

IGiPZ PAN

Miejsce wydania:

Warszawa

Opis:

24 cm

Typ obiektu:

Czasopismo/Artykuł

Abstrakt:

Preserved urban ruins convey a social and political message, sometimes with great impact. Whereas stakeholders often tend to cancel the traces of disaster, the conservation of ruins has been the consequence of much disputed decisions. Such decisions can be explained by the will to use the conservation of ruins as a preventive tool. Indeed, the conservation of a disaster’s traumatic marks can be a tool to perform urban resilience, since the urban system integrates the trauma, in an open purpose of risk mitigation. However, this instrument of risk management entails major urban planning issues. Many municipalities in various countries have decided to preserve ruins after tragic events. They set up specific restoration and management standards, various aesthetic and technical choices, access and presentation criteria, but they also indicate a political exploitation of the disaster.

Bibliografia:

Andre, M. (1986). Cathédrale de Reims. Monuments Historiques, 145, 113-114.
Auge, M. (2003). Le temps en ruines. Paris: Galilée.
Brandi, C. (1963). Teoria del Restauro, Rome: Editions Storia e Letteratura.
Choay, F. (1992). L'allégorie du patrimoine. Paris: Seuil.
Choay, F. (2006). Pour une anthropologie de l'espace. Paris: Seuil.
Comfort, L.K., Boin, A., Demchak, C. (2010). Designing resilience: Preparing for extreme events. Pittsburgh: University of Pittsburgh Press. https://doi.org/10.2307/j.ctt5hjq0c.7
Diderot, D. (1995). Salon III: Ruines et paysages. Salon de 1767. Collection Savoir: Lettres. Paris: Hermann.
Dovers, S., Handmer, J.W. (1992). Uncertainty, sustainability and change. Global Environmental Change, 2(4), 262-276. https://doi.org/10.1016/0959-3780(92)90044-8
Faut-il restaurer les ruines? (1991). Actes des colloques de la Direction du Patrimoine, mémorial de Caen, Paris: Ministère de la Culture, Entretiens du Patrimoine.
Federici, F. (2008). Vincere il tabù dell'intoccabilità. Il Giornale dell'Arte, 1 October 2008, p.48.
Feilden, B.M., Jokilehto, J. (1993). Management guidelines for world cultural heritage sites. Rome: ICCROM-UNESCO-ICOMOS.
Ferranti, F. (2005). L'Esprit des ruines. Paris: Hachette.
Fournier, E. (2008). Paris en ruines. Du Paris haussmannien au Paris communard. Paris, Imago.
Gauthier, M., Boiret, Y. (1991). Introduction au thème conservation-lisibilité. In Faut-il restaurer les ruines?.
Halbwachs, M. (1950). La mémoire collective. Paris: PUF.
Hernandez, J. (2008). Le tourisme macabre à La Nouvelle-Orléans après Katrina: résilience et mémorialisation des espaces affectés par des catastrophes majeures. Norois, 208, 61-73. https://doi.org/10.4000/norois.2208
Jackson, J.B. (2005). De la nécessité des ruines et autres sujets. Paris: Editions du Linteau.
Jeudy, H.P. (2001). La machinerie patrimoniale. Paris: Sens & Tonka.
Jeudy, H.P. (1991). Ruines en trompe-l'œil. In Faut-il restaurer les ruines?
Lacroix, S. (2007). Ce que nous disent les ruines: La fonction critique des ruines. Paris: L'Harmattan.
Le Blanc, A. (2009). La ville 30 ans après une catastrophe sismique: traces, identité, renouveau. L'exemple de Gémone (Italie). In C. Vallat, P. Philifert, A. Le Blanc (Eds.), Pérennité urbaine, ou la ville par-delà ses metamorphoses. Vol. 1 (pp. 161-171). Paris: Harmattan.
Le Blanc, A. (2010). La conservation des ruines traumatiques, un marqueur ambigu de l'histoire urbaine. L'Espace Géographique, 3, 253-266. https://doi.org/10.3917/eg.393.0253
Le Blanc, A. (2015). Resilience, memory and practices. In M. Reghezza-Zitt, S. Rufat (Eds.), Résilience imperative: Uncertainty, risks and disasters (187-199). London: ISTE Press. https://doi.org/10.1016/B978-1-78548-051-5.50010-3
Le Blanc, A. (2020). The conservation of traumatic ruins: A piece of memorabilia to perform urban resilience. In O'Reilly (Ed.), Places of memory and legacies in an age of insecurities and globalization (ch. 16), Springer Nature. https://doi.org/10.1007/978-3-030-60982-5_16
Le Goic, P. (2009). Traces et politiques de la trace : Brest, Lorient, Saint-Nazaire. In C. Vallat, P. Philifert, A. Le Blanc (Eds.), Pérennité urbaine, ou la ville par-delà ses metamorphoses. Vol. 1 (pp. 161-171). Paris: Harmattan.
Moshenska, G. (2015). Curated ruins and the endurance of conflict heritage. Conservation and Management of Archaelogical Sites, 17(1), 77-90. https://doi.org/10.1179/1350503315z.00000000095
Pinon, P. (1991). Construire sur les ruines. In Faut-il restaurer les ruines? (pp. 234-239).
Reghezza-Zitt, M., Rufat, S., Djament-Tran, G., Le Blanc, A., Lhomme, S. (2012).
What resilience is not: Uses and abuses, Cybergéo: European Journal of Geography, 621. https://doi.org/10.4000/cybergeo.25554
Ricci, A. (2006). Attorno alla nuda pietra. Archeologia e città tra identità e progetto. Rome: Donzelli.
Robin, R. (2001). Berlin, chantiers: Essai sur les passés fragiles, Paris: Stock.Sauvageot, J. (Ed). (1995). Architecture monumentale et reconstruction: Actes du colloque. Ecole Régionale des Beaux-Arts (Rennes). Rennes: Presses universitaires de Rennes.
Stanford, C. (2000). On preserving our ruins. Journal of Architectural Conservation, 3, 28-43. https://doi.org/10.1080/13556207.2000.10785278
Stone, M. (2004). A memory in ruins?. Public Archaeology, 3, 131-144. https://doi.org/10.1179/pua.2004.3.3.131
Vale, J., Campanella, T.J. (Eds.). (2005). The resilient city. How modern cities recover from disaster. New York: Oxford University Press. https://doi.org/10.1093/oso/9780195175844.001.0001
Vallat, C., Philifert, P., Le Blanc, A. (Eds.). (2009). Pérennité urbaine, ou la ville par-delà ses métamorphoses. Volume I: Traces. Paris: L'Harmattan.

Czasopismo/Seria/cykl:

Geographia Polonica

Tom:

93

Zeszyt:

4

Strona pocz.:

539

Strona końc.:

552

Szczegółowy typ zasobu:

Artykuł

Identyfikator zasobu:

oai:rcin.org.pl:153566 ; 0016-7282 ; 10.7163/GPol.0186

Źródło:

CBGiOS. IGiPZ PAN, sygn.: Cz.2085, Cz.2173, Cz.2406 ; kliknij tutaj, żeby przejść

Język:

eng

Język streszczenia:

eng

Prawa:

Licencja Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0

Zasady wykorzystania:

Zasób chroniony prawem autorskim. [CC BY 4.0 Międzynarodowe] Korzystanie dozwolone zgodnie z licencją Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0, której pełne postanowienia dostępne są pod adresem: ; -

Digitalizacja:

Instytut Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania Polskiej Akademii Nauk

Lokalizacja oryginału:

Centralna Biblioteka Geografii i Ochrony Środowiska Instytutu Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania PAN

Dofinansowane ze środków:

Program Operacyjny Polska Cyfrowa, lata 2014-2020, Działanie 2.3 : Cyfrowa dostępność i użyteczność sektora publicznego; środki z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz współfinansowania krajowego z budżetu państwa

Dostęp:

Otwarty