Język metadanych
Karaś srebrzysty (Carassius gibelio Bloch) z rzeki Iłownicy wsiedlony do stawu karpiowego ; The German Carp (Carassius auratus gibelio Bloch) from the river Iłownica stocked in a carp pond
Twórca: Wydawca:Zakład Biologii Wód Polskiej Akademii Nauk ; Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Miejsce wydania: Data wydania/powstania: Opis:24 cm ; ilustracje ; bibliografia na stronach 231-232
Typ obiektu: Temat i słowa kluczowe:karaś srebrzysty ; Carassius gibelio ; Carassius auratus gibelio
Bibliografia:
Balon E. 1962. Ökologische Bemerkungen über die Standorten der Donaufische mit einer Beschreibung des Funds des Carassius auratus gibelio (Bloch, 1783) und Alburnoides bipunctatus (Bloch, 1782). Vestnik Českoslov. Spol. Zoolog. 26, 4, 333—351.
Bauch G. 1966. Die einheimischen Süsswasserfische, Leipzig, Verl. Neumann.
Berg L. S. 1949. Ryby presnych vod SSSR i sopredelnych stran. Čast 2, Moskva-Leningrad, Izdat. Akademii Nauk SSSR.
Čerfas N. B. 1969. Osnovnyje itogi citogenetičeskogo analiza odnopoloi i dvupoloi form serebrjanovo karasia. Sbornik: Genetika, Selekcia i gibridizacja ryb. 85—98.
Dyk V. 1956. Naše ryby. Praha. Českoslov. Akad. Zemed. Ved.
Gąsowska Μ. 1934. Karaś srebrzysty Carassius auratus gibelio (Bloch), jako nowy składnik ichtiofauny wód polskich. Przegląd Rybacki, 7, 261—266.
Gąsowska Μ. 1962. Klucze do oznaczania kręgowców Polski, Część I. Krągouste i ryb — Cyclostomi et Pisces, PWN, Warszawa-Kraków.
Gierałtowski Μ. 1956. Hodowla innych gatunków ryb w stawach karpiowych. In „Hodowla ryb stawowych” pod redakcją W. Gościńskiego, A. Rudnickiego. Warszawa, Państw. Wyd. Rol. Leś. 344—347.
Golovinskaja K. A. 1965. Estestvennyi i iskusstvenno vyzyvaemyi binogenez u ryb. Teoretičeskie osnovy rybovodstva. Akad. Nauk SSR. Gos. Proizv. Kom. po rybn. choz. SSSR, Icht. Komissia. 106—108.
Heuschmann O. 1938. Karausche, Carassius Carassius L. und Giebel, Carassius auratus gibelio (Bloch). Zeitschr. Fischerei, .36, 249—285.
Mišik V., Holčik I. 1962. A Note on a Carassius auratus in Čechoslovakian Silesia. Vestnik Českoslov. Spoi. Zoolog., 26, 4, 329—332.
Rudnicki A. 1965. Ryby wód polskich. Warszawa. Państw. Zakłady Wydaw. Szkolnych.
Rudziński E., Skóra S. 1963. Dziedziczenie cech rodzicielskich u karpiokarasia — Die Beerbung einiger Elternmerkmale durch Mischling Karpfkarausche. Acta Hydrobiol., 5, 343—352.
Šapošnikova G. Ch. 1964. Biologija i raspredelenie ryb v rekach uralskiego tipa. Moskva, Izdat. „Nauka”.
Schindler O. 1953. Unsere Süsswasserfische, Kosmos Gesellschaft der Naturfreunde. Stuttgart, Franckh’sche Verlagshandlung.
Serov N. P. 1959. Materiały po biologii, sistematike i promysłovomu značeniju karasei iz nekotorych vodoenov Kazachstana. Sbornik rabot po ichtiołogii i gidrobiołogii, Alma-Ata, Izdat. Akad. Nauk Kazachskoi SSR. 2, 380—394.
Skóra S. 1961. Karausche (Carassius carassius L.) aus der Teichwirtschaft Gołysz. Acta Hydrobiol., 3, 2—3, 91—111.
Skóra S. 1962. Karpiokaraś hodowany w stawach — Die Karpfkarausche und ihre Zucht in Teichen, Acta Hydrobiol., 4, 245—266.
Staff F. 1950. Ryby słodkowodne Polski i krajów ościennych. Warszawa, Trzaska, Evert i Michalski.
Stangenberg Μ. 1934. Karaś. Przegląd Rybacki, 7, 96—103.
Žukov P. I. 1960. Qpredelitel ryb belorusskoj SSR. Minsk. Izdat. Akad. Nauk BSSR.
Žukov P. I. 1965. Ryby Belorussin Minsk, Izdat. „Nauka i Technika”.
Licencja Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 Polska
Zasady wykorzystania:Zasób chroniony prawem autorskim. [CC BY 3.0 PL] Korzystanie dozwolone zgodnie z licencją Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 Polska, której pełne postanowienia dostępne są pod adresem: ; -
Digitalizacja:Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk
Lokalizacja oryginału:Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk
Dofinansowane ze środków: Dostęp: