Twórca instytucjonalny:

Instytut Biologii Doświadczalnej im. Marcelego Nenckiego PAN

Współtwórca:

Kamińska-Kaczmarek, Bożena (1961– ) : Promotor ; Ellert-Miklaszewska, Aleksandra : Promotor pomocniczy

Wydawca:

Instytut Biologii Doświadczalnej im. Marcelego Nenckiego PAN

Miejsce wydania:

Warszawa

Opis:

[6], 95 stron : ilustracje ; 30 cm ; Bibliografia ; Streszczenie w języku angielskim

Uzyskany tytuł:

doktor nauk biologicznych

Dyscyplina :

nauki biologiczne

Instytucja nadająca tytuł:

Instytut Biologii Doświadczalnej im. Marcelego Nenckiego PAN ; nadanie stopnia: 11.10.2024

Typ obiektu:

Praca dyplomowa

Abstrakt:

Glejaki złośliwe są najczęściej występującymi pierwotnymi, złośliwymi nowotworami mózgu u osób dorosłych. Wyniki badań doświadczalnych i klinicznych pokazują, że złośliwe glejaki są naciekane przez komórki mikrogleju (komórki mieloidalne obecne w mózgu) oraz monocyty/makrofagi z obwodu, które zamiast inicjować odpowiedź przeciwnowotworową wspierają wzrost guza poprzez zwiększanie migracji, inwazyjności oraz proliferacji komórek glejaków. W Pracowni Neurobiologii Molekularnej zidentyfikowano dwa białka wydzielanie przez komórki glejaka: czynnik wzrostu kolonii granulocytów makrofagów (GM-CSF) oraz osteopontynę (SPP1), i wykazano ich kluczową rolę w indukowaniu przeprogramowania mikrogleju i monocytów/makrofagów w kierunku fenotypu pronowotworowego. Celem niniejszej pracy doktorskiej było zidentyfikowanie substancji aktywnych – krótkich peptydów – zdolnych do blokowania oddziaływań białek GM-CSF lub SPP1 z ich receptorami na komórkach mieloidalnych. W badaniach wykorzystano zaprojektowane biblioteki peptydów wiążących ludzki GM-CSF lub SPP1. Spośród 78 zsyntetyzowanych peptydów, przy użyciu macierzy peptydowych i testu immunoenzymatycznego (ELISA), wybrano 10 peptydów najsilniej wiążących GM-CSF oraz 14 peptydów wiążących SPP1. Wyeliminowano peptydy o działaniu cytotoksycznym wobec komórek mysiego mikrogleju oraz ludzkiego glejaka. Na podstawie zdolności peptydów do hamowania inwazyjności komórek różnych glejaków wybrano dwa najlepiej działające peptydy: G7 (dla GM-CSF) i I49 (dla SPP1). Wykazano, że peptyd G7 blokuje wiązanie GM-CSF do receptora GM-CSFR z wykorzystaniem: plazmonowego rezonansu powierzchniowego i z użyciem aparatu Ligand Tracer, oceniającego oddziaływania GM-CSF z receptorem na powierzchni komórek. Dodanie peptydu G7 zmieniało profil ekspresji genów w mikrogleju aktywowanym przez komórki glejaka. Następnie oceniono przeciwnowotworowe działanie peptydów: G7 oraz I49 w mysim modelu ludzkiego glejaka. Peptydy podawano do guza razem z komórkami glejaka (jednorazowo) albo przy użyciu pomp osmotycznych umieszczanych pod skórą zwierzęcia. Wielkość guzów oceniano poprzez pomiar fluorescencji (Xtreme) oraz techniką rezonansu magnetycznego MRI. Peptyd G7 i I49 wpływały hamująco na wzrost guza. Wyciszenia ekspresji osteopontyny w komórkach U87 MG zmniejszało wielkość guza in vivo oraz powodowało zmiany stężenia metabolitów, ocenione metodą spektroskopii rezonansu magnetycznego H1MRS. Oba peptydy są objęte zgłoszeniami patentowymi.

Szczegółowy typ zasobu:

Praca doktorska

Identyfikator zasobu:

oai:rcin.org.pl:242438

Źródło:

IBD PAN, sygn. 20522 ; kliknij tutaj, żeby przejść

Język:

pol

Język streszczenia:

eng

Prawa:

Prawa zastrzeżone - dostęp nieograniczony

Zasady wykorzystania:

Zasób chroniony prawem autorskim. Korzystanie dozwolone w zakresie określonym przez przepisy o dozwolonym użytku.

Właściciel praw autorskich:

Publikacja udostępniona za pisemną zgodą autora

Digitalizacja:

Instytut Biologii Doświadczalnej im. Marcelego Nenckiego Polskiej Akademii Nauk

Lokalizacja oryginału:

Biblioteka Instytutu Biologii Doświadczalnej im. Marcelego Nenckiego PAN

Dostęp:

Otwarty