O graficznym aspekcie modelowania czasu w wierszu wolnym. Przypadek Pierre’a Reverdy’ego i Julii Hartwig.

Kopka, Katarzyna

doi:0031-0514

Przejdź do menu głównego
Przejdź do wyszukiwarki
Przejdź do treści
Przejdź do stopki

Pobierz

Tytuł: O graficznym aspekcie modelowania czasu w wierszu wolnym. Przypadek Pierre’a Reverdy’ego i Julii Hartwig.

References:

1. Arystoteles, Fizyka, Przeł. wstępem i przypisami opatrzył K. Leśniak, Warszawa 1968.
2. Attridge Derek, Jednostkowość literatury. Przeł. P. Mościcki, Kraków 2007.
3. Augustyn, Wyznania. Przeł. wstępem i kalendarium opatrzył Z. Kubiak, Kraków 1998.
4. Balakian Anna, Pierre Reverdy et le matério-mistycisme de notre époque. W zb.: Hommage à Pierre Reverdy. Red. L. Decaunes, Rodez 1961.
5. Boecjusz, O pocieszeniu, jakie daje filozofia. Przeł. i oprac. G. Kurylewicz i M. Antczak, Kęty 2018.
6. Chol Isabelle, Pierre Reverdy. Poésie plastique. Formes composées et dialogue des arts (1913-1960), Droz 2006.
7. Chol Isabelle, Les métamorphoses de l’espace poétique: autour de Pierre Reverdy. W zb.: Le livre et ses espaces. Red. A. Milon, M. Perelman, Nanterre 2007.
8. Collot Michel, L’horizon typographique dans les poèmes de Reverdy, „Littérature” 1982.
9. Dłuska Maria, Studia z historii i teorii wersyfikacji polskiej, Warszawa 1978, t. 1.
10. Elsner Józef, Rozprawa o metryczności i rytmiczności języka polskiego, szczególniej o wierszach polskich we względzie muzycznym… Z przekładami rzecz obiaśniaiącymi przez Kazimierza Brodzińskiego, Warszawa 1818.
11. Grabowski Artur, Czemuż to wiersze pisze się wierszem. „Pamiętnik Literacki” 1995, z. 3, s. 69-81.
12. Grabowski Artur, Wiersz. Forma i sens, Kraków 1999.
13. Hartwig Julia, Wstęp. W: P. Reverdy, Poezje wybrane. Przeł. J. Hartwig, Warszawa 1986.
14. Jenike Ludwik, O znaczeniu rytmu w poezyi, a mianowicie O rytmiczności języka polskiego, Warszawa 1865.
15. Lessing Gotthold Ephraim, Laokoon czyli o granicach malarstwa i poezji. Oprac. nauk. M. Mencfel. Przeł. H. Zymon-Dębicki, Kraków 2012.
16. Łotman Jurij, Struktura tekstu artystycznego. Przeł. A. Tantalska, Warszawa 1984.
17. Łotman Jurij, Problem przestrzeni artystycznej. Przeł. J. Faryno. „Pamiętnik Literacki” 1976, z. 1, s. 213-226.
18. Mleczko Stanisław, Serce a heksametr, czyli gieneza metryki poetyckiej w związku z estetycznym kształceniem się języków, szczególnie polskiego, Warszawa 1901.
19. Platon, Timajos. Przeł. wstępem, komentarzem i skorowidzem opatrzył P. Siwek, Warszawa 1986.
20. Reverdy Pierre, Le livre de mon bord: notes 1930-1936, Paryż 1948.
21. Reverdy Pierre, Main d’œuvres. Poèmes 1913–1949, Paryż 1949.
22. Reverdy Pierre, Plupart du temps. Poèmes 1915–1922, Paryż 1967.
23. Reverdy Pierre, Poezje wybrane. Przeł. J. Hartwig, Warszawa 1986.
24. Sadowski Witold, Wiersz wolny jako tekst graficzny, Kraków 2004.
25. Sadowski Witold, Wiersz wolny jako tekst graficzny – w przekładzie: Reverdy i Pound. „Forum Poetyki” 2022, nr 25, s. 6–25.
26. Siedlecki Franciszek, Studia z metryki polskiej. W: Pisma. Zebrali i oprac. M. R. Mayenowa, S. Żółkiewski, Warszawa 1989.
27. Skibski Krzysztof, Poezja jako literatura. Relacje między elementami języka poetyckiego w wierszu wolnym, Poznań 2017.
28. Urbańska Dorota, Wiersz wolny. Próba charakterystyki systemowej, Warszawa 1995.
29. Uspienski Boris, Strukturalna wspólnota różnych sztuk. Ogólne zasady organizacji dzieła malarskiego i literackiego. W: Poetyka kompozycji. Struktura tekstu artystycznego i typologia form kompozycji. Przeł. P. Fast, Katowice 1997.
30. Zawodziński Karol Wiktor, Studia z wersyfikacji polskiej, Wrocław 1954.