Ostatnie z bajek. Romantyczna iluzja wspólnoty ludzko-zwierzęcej i jej rozpad

Rudkowska, Magdalena

doi:2080-0851

Przejdź do menu głównego
Przejdź do wyszukiwarki
Przejdź do treści
Przejdź do stopki

Pobierz

Tytuł: Ostatnie z bajek. Romantyczna iluzja wspólnoty ludzko-zwierzęcej i jej rozpad

Bibliografia:

1. J. Abramowska, Darwin, Ezop i Anioł. O „Ostatniej z bajek” C. Norwida, w: Nie tylko o Norwidzie, red. J. Czarnomorska, Z. Przychodniak, K. Trybuś, Poznań 1997, s. 267.
2. J. Abramowska, Polska bajka ezopowa, Poznań 1991, s. 7. Zob. także: taż, Pisarze w zwierzyńcu, Poznań 2010.
3. [b.a.], Masers de Latude, „Przyjaciel Ludu, czyli Tygodnik Potrzebnych i Pożytecznych Wiadomości” 1835, nr 20, s. 155.
4. J. Bachórz, O zwierzyńcu A. Mickiewicza (rekonesans wstępny), w: Literacka symbolika zwierząt. Praca zbiorowa, pod red. A. Martuszewskiej, Gdańsk 1993.
5. B. Bobrowska, Małe narracje Prusa, Gdańsk 2004, s. 273.
6. A. Brückner, Dzieje literatury polskiej w zarysie, Warszawa 1903, t. 2, s. 261.
7. J. Derrida, L’Animal que donc je suis, Paris 2006, s. 29.
8. G. Ehrenberg, Wykład Bajek Krasickiego wraz z tekstem tychże, Kraków 1871, s. 211.
9. Fables de La Fontaine, przedm. C.A. Sainte-Beuve, Paris 1885, s. XV.
10. E. Feliksiak, Norwidowski świat myśli, w: Polska myśl filozoficzna i społeczna, t. 1, pod red. A. Walickiego, Warszawa 1973.
11. A. Fredro, Brytan-Bryś. Dramatyczna bajęda w czterech aktach, w: tegoż, Dzieła. Z portretem autora, t. 10, Warszawa 1880, s. 188.
12. G. Halkiewicz-Sojak, Wobec tajemnicy i prawdy. O norwidowskich obrazach „całości”, Toruń 1998.
13. G. Igliński, Robak w bajce. O wierszach Franciszka Dzierżykraj-Morawskiego i Jana Lemań- skiego, w: Bajkowe inspiracje literaturoznawców i kulturoznawców, pod red. M. Zaorskiej i A. Grabowskiego, Olsztyn 2012.
14. [P. Jankowski], Chaos. Szczypta kadzidła cieniom wierszokletów. Od Witalisa Komu-jedzie wydał John of Dycalp, Wilno 1842, s. 223.
15. Kalila i Dimna. Bajki Bidpaia, hakima Burzoe i Abdalaha ibn Muqaffy, przeł. J. Krzyżowski, il. B. Jarosik, Warszawa 2006, s. 70–74.
16. M. Kawa, Ten, który toczy nasze dusze i ciała… Robak i robactwo w kulturze i literaturze, Toruń 2011.
17. K. Kłosiński, Literaturoznawczy darwinizm, „Teksty Drugie” 2011, nr 3.
18. R. Koziołek, Kompleks Darwina, „Teksty Drugie” 2011, nr 3.
19. J.I. Kraszewski, Krasicki, życie i dzieła. Kartka z dziejów literatury XVIII wieku, Warszawa 1879, s. 184.
20. [J.I. Kraszewski], Listy Redaktora, „Gazeta Codzienna” 1861, nr 28, s. 1.
21. M. Kuziak, Mickiewicz o bajce, w: Mickiewicz jako bajkopisarz. Materiały konferencji zorganizowanej w Instytucie Filologii Polskiej Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Słupsku w dniach 11–12 maja 1999 roku, pod red. K. Cysewskiego, Słupsk 2000.
22. P. Lehr-Spławiński, Darwin – Narwid – Norwid, w: Dziewiętnastowieczność. Z poetyk polskich i rosyjskich XIX wieku. Prace poświęcone X Międzynarodowemu Kongresowi Slawistów w Sofii, pod red. E. Czaplejewicza i W. Grajewskiego, Warszawa 1988.
23. B. Leśmian, Zwierzyniec, w: tegoż, Poezje zebrane, oprac. J. Trznadel, Warszawa 2010, s. 410.
24. F. Morawski, Bajki, Poznań 1860, s. 203–204.
25. F. Morawski, Okrutne dziecię, w: tegoż, Bajki. Podarek dla Anusi, Poznań 1853, s. [7].
26. B. Mytych-Forajter, Poetyka i łowy. O idei dawnego polowania w literaturze polskiej XIX wieku, Katowice 2004.
27. A. Nawarecki, Mickiewicz i robaki, w: tegoż, Mały Mickiewicz. Studia mikrologiczne, Katowice 2003.
28. C. Norwid, Ostatnia z bajek, w: tegoż, Pisma wszystkie, zebrał, tekst ustalił, wstępem i uwagami krytycznymi opatrzył J.W. Gomulicki, t. 6: Proza, Warszawa 1971.
29. B. Ostafin, Kalila i Dimna. Edycje i rękopisy dzieła, „Studia Arabistyczne i Islamistyczne” 2003, nr 11, s. 153.
30. Owidiusz, Metamorfozy, księga I, przeł. B. Kiciński, w: Poezje Brunona hrabi Kicińskiego, częścią przekładane, częścią oryginalne w XII tomach, oddział 2, t. 7, Warszawa 1843, s. 67–68.
31. F.A. Paradis de Moncrif, Histoire des chats, wstęp G. Grappe, Paris 1909.
32. W. Pr. [W. Prokesch], [rec.] Brytan-Bryś, „Nowa Reforma” 1901, nr 115, s. 3.
33. B. Prus, Kronika tygodniowa, „Kurier Codzienny” 1893, nr 78.
34. C. Ribbe, Le Crime de Napoléon, [b.m.] 2005.
35. T. Różewicz, Drzewo, w: tegoż, Poezje zebrane, Wrocław 1971, s. 273.
36. L. Siemieński, Poezje. Pierwsze wydanie zbiorowe, Lipsk 1863, s. 292.
37. L.S. [L. Siemieński], Przewodnik myśliwca, Leszno i Gniezno 1848, s. 3.
38. D. Siwicka, Tajemnice zwierząt. Tryptyk [wraz z M. Bieńczykiem i A. Nawareckim], w: Tajemnice Mickiewicza, red. M. Zielińska, Warszawa 1998, s. 209.
39. J.J. Supady, Początki anestezji w dentystyce, „Studia Medyczne” 2010, nr 18, s. 75–79.
40. L.S. [L. Siemieński], Przewodnik myśliwca, Leszno i Gniezno 1848, s. 3.
41. Z. Stefanowska, Świat owadzi w czwartej części „Dziadów”, w: tejże, Próba zdrowego rozumu. Studia o Mickiewiczu, Warszawa 1976.
42. A. Świętochowski, Dafne, w: tegoż, Pisma, t. 3: Bajki, Kraków–Warszawa 1897, s. 106, 108.
43. „Tygodnik Petersburski” 1841, nr 33, s. 185.
44. R. Waksmund, Od Ezopa do eposu dziecięcego, „Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria XI” 2011.
45. I. Węgrzyn, Kocie bestiarium romantycznych gawęd szlacheckich, w: Bajka zwierzęca w tradycji ludowej i literackiej, pod red. A. Mianeckiego i V. Wróblewskiej, Toruń 2011, s. 218.
46. W. Woźnowski, Dzieje bajki polskiej, Warszawa 1990, s. 333.
47. M. Żółkoś, Mikro-formy i makro-lęki. Owady jako wyzwanie dla animal studies, w: Zwierzęta i ich ludzie. Zmierzch antropocentrycznego paradygmatu?, pod red. A. Barcz i D. Łagodzkiej przy współpracy M. Rudkowskiej, Warszawa 2015.