Postpamięć w występach poetyckich Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego

Kremer, Aleksandra

doi:0867-0633

- ris
- BibTeX
- EndNote
- Csv

Postpamięć w występach poetyckich Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego Kremer, Aleksandra

Object structure

Postpamięć w występach poetyckich Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego

Teksty Drugie Nr 3 (2024)

Od 2002, nr 1/2 wyd.: Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria" ; W dodatkowej numeracji ciągłej nr 54 dwukrotnie = 6 (1998) I 1 (1999) i brak 72 ; 21 cm ; Pol. text, eng. summary

Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki’s poetry ; postmemory ; Polish poetry ; vocal performance

1. Bakuła B., Kolonialne i postkolonialne aspekty polskiego dyskursu kresoznawczego (zarys problematyki), „Teksty Drugie” 2006, nr 6, s. 11–33.
2. Bojarska K., Historia Zagłady i literatura (nie)piękna: Tworki Marka Bieńczyka w kontekście kultury posttraumatycznej, „Pamiętnik Literacki” 2008, nr 2, s. 89–106.
3. Bos P., Positionality and Postmemory in Scholarship on the Holocaust, „Women in German Yearbook: Feminist Studies in German Literature & Culture” 2003, nr 19, s. 50–74.
4. Burszta A., Ktoś naprawdę wyjątkowy, rozmawiała A. Olszewska, tekst dostępny na stronie Biura Literackiego, https://www.biuroliterackie.pl/biblioteka/wywiady/ktos-naprawde-wyjatkowy/.
5. Chojnowski Z., Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki, czyli umykanie i przepracowywanie, „Akcent” 2017, nr 2, s. 120–123.
6. Chruślińska I., Sploty. O Ukraińcach z Polski rozmowy z Piotrem Tymą, Fundacja Terytoria Książki, Gdańsk 2023.
7. Dobrzyńska T., Pszczołowska L., Wiersz a recytacja, „Pamiętnik Literacki” 1982, nr 3-4, s. 261–284.
8. Grochowski P., Dziady. Rzecz o wędrownych żebrakach i ich pieśniach, Toruń 2009.
9. Hejmej A., Skryptoralność. Literatura w dobie społeczeństwa medialnego, Universitas, Kraków 2022.
10. Hirsch M., The Generation of Postmemory, „Poetics Today” 2008, Vol. 29, nr 1, s. 103–128.
11. Hirsch M., The Generation of Postmemory: Writing and Visual Culture After the Holocaust, Columbia University Press, New York 2012.
12. Jurzysta M., O autorskiej recytacji Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego i jej wpływie na cichą, samodzielną lekturę jego wierszy, w: Problematyka tekstu głosowo interpretowanego (III), red. W. Sawrycki, P. Tański, D. Kaj, et al., Wydawnictwo Mado, Toruń 2010, s. 149–157.
13. Kononenko N., Ukrainian Minstrels: And the Blind Shall Sing, Armonk–London 1998.
14. Kowalik A., Literatura wobec pracy pamięci na przykładzie Oksany Włodzimierza Odojewskiego, „Teksty Drugie” 2020, nr 3, s. 303–317.
15. Kremer A., The Sound of Modern Polish Poetry: Performance and Recording after World War II, Harvard University Press, Cambridge 2021.
16. Kuliś E., Gente Ruthenus, Natione Polonus, czyli alienacja w centrum. O wierszach Tkaczyszyna-Dyckiego, „Czas Kultury” 2016, nr 4, s. 122–127.
17. Murav H., Holy Foolishness: Dostoevsky’s Novels and the Poetics of Cultural Critique, Stanford University Press, Stanford 1992.
18. Pietrych K., Tkaczyszyn-Dycki’s Continuous ‘Song About…’, „Acta Universitatis Lodziensis: Folia Litteraria Polonica” 2019, nr 1, s. 213–229.
19. Pokarmy: Szkice o twórczości Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego, red. P. Śliwiński, WBPiCAK, Poznań 2012.
20. Potkański J., Dzieła literackie ostatniego dwudziestolecia – ankieta, „Tekstualia” 2022, nr 1, s. 191–196.
21. Prokop-Janiec E., „Moje miejsce jest w polszczyźnie”. Translingwalna wyobraźnia w poezji Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego, w: Poezja polska ostatnich dwustu lat. Odczytania i przekroje, red. A. Czabanowska-Wróbel, U. M. Pilch, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2022, s. 413–424.
22. Rosyjska szkoła stylistyki, red. M. R.. Mayenowa, Z. Saloni, PIW, Warszawa 1970.
23. Rothberg M., The Implicated Subject: Beyond Victims and Perpetrators, Stanford University Press, Stanford 2019.
24. Snyder T., The Reconstruction of Nations: Poland, Ukraine, Lithuania, Belarus 1569-1999, Yale University Press, New Haven 2003.
25. Sobol E., Wątki ukraińskie w twórczości Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego, „Studia polsko-ukraińskie” 2022, nr 9, s. 216–230.
26. Stańczyk E., Ukraine and Kresy in Tomasz Różycki’s Dwanaście stacji: Postcolonial analysis, „Zagadnienia Rodzajów Literackich” 2009, nr 1-2, s. 93–109.
27. Staśko M., Co twój dziadek robił w UPA?, „Elewator” 2017, nr 1, s. 150–153.
28. Surmiak-Domańska K., Czystka, Czarne, Wołowiec 2021.
29. Tabaszewska J., Powtórzenia i przynależności. Poezja Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego wobec pamięci, „Teksty Drugie” 2017 nr 2, s. 399–417.
30. Tkaczyszyn-Dycki E., Ciało wiersza, Biuro Literackie, Stronie Śląskie 2021.
31. Tkaczyszyn-Dycki E., Dwie akcje, „Mały Format” 2018, nr 5, http://malyformat.com/2018/05/dwie-akcje/.
32. Tkaczyszyn-Dycki E., Dwie główne rzeki, WBPiCAK, Poznań 2019.
33. Tkaczyszyn-Dycki E., Dyrdymałki dla Tomasza albo wykręcać kota ogonem, „Dziennik Portowy” 2002, nr 6, s. 56–62.
34. Tkaczyszyn-Dycki E., Fragment widowiska, „Mały Format” 2021, nr 4-6, http://malyformat.com/2021/07/fragment-widowiska/.
35. Tkaczyszyn-Dycki E., Imię i znamię, Biuro Literackie, Wrocław 2011.
36. Tkaczyszyn-Dycki E., Kochanka Norwida, Biuro Literackie, Wrocław 2014.
37. Tkaczyszyn-Dycki E., Kochanka Norwida, wyd. 2, Biuro Literackie, Kołobrzeg 2023.
38. Tkaczyszyn-Dycki E., Nie dam ci siebie w żadnej postaci, Lokator, Kraków 2016.
39. Tkaczyszyn-Dycki E., Norwids Geliebte: Gedichte, przeł. M. Zgodzay, U. Wolf, Edition Korrespondenzen, Wien 2019.
40. Tkaczyszyn-Dycki E., Oddam wiersze w dobre ręce (1988–2010), Biuro Literackie, Wrocław 2010.
41. Tkaczyszyn-Dycki E., Posłaniec, „Twórczość” 2023, nr 4, s. 6.
42. Tkaczyszyn-Dycki E., Pójście za Norwidem: Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego za słowa łapie Anna Podczaszy, „Dziennik Portowy” 2000, nr 1, s. 115–118.
43. Tkaczyszyn-Dycki E., Skromne miejsce dla syna Hrudnychy, tekst dostępny na stronie Biura Literackiego, https://www.biuroliterackie.pl/biblioteka/recenzje/kazdym-wzgledem-notatki-wywiadu/.
44. Tomicki G., Poetyckie krążenie wokół „Das Ding”. Funkcje powtórzenia w poezji Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego, „Pamiętnik Literacki” 2014, nr 4, s. 123–135.
45. Trusewicz S., Praktyki wykluczania, praktyki rehabilitacji. O gorszości i otwarciu na to, co inne w poezji Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego, „Białostockie Studia Literaturoznawcze” 2017, nr 10, s. 191–208.
46. Utler A., Unabweisbare Freiheit – Zur Entwicklung von Sinn beim Hören von Gedichten, „Zeitschrift für Slavische Philologie” 2014, nr 1, s. 57–87.
47. Waligóra A., Dwa ciała poety. Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego lektura performatywna, „Przestrzenie Teorii” 2021, nr 35, s. 177–197.