O sztuce, śmierci i demokracji i o tym, jak się one do siebie mają

Bauman, Zygmunt

doi:0867-0633

- ris
- BibTeX
- EndNote
- Csv

O sztuce, śmierci i demokracji i o tym, jak się one do siebie mają Bauman, Zygmunt

Struktura obiektu

O sztuce, śmierci i demokracji i o tym, jak się one do siebie mają

Teksty Drugie Nr 3 (1998)

sztuka ; śmierć ; konsumpcjonizm ; kultura masowa

1. H. Arendt, La crise de la culture: sa portée sociale et politique, w: La crise de la culture, huit exercises de pensée politique, Paris 1972, s. 260, 265, 268.
2. Z. Bauman, Turysta i włóczęga, czyli o bohaterach i ofiarach ponowoczesności, w tegoż: Ponowoczesne Zgryzoty, Warszawa 1997.
3. G. Burn, Hirst World, „The Guardian" 31 sierpnia 1996.
4. A. Calder, Autobiography, Nowy Jork 1966.
5. C. Castoriadis, L' époque du conformisme généralisé, w: Le monde morcelé, Paris 1990, s. 18.
6. C. Castoriadis, Voie sans issue?, w: Le monde morcelé, Paris 1990, s. 80.
7. C. Karkowski, Filozofia jako rodzaj pisarstwa, w: Postmodernizm a filozofia: Wybór tekstów, pod red. S. Czerniaka, A. Szahaja, Warszawa 1996, s. 105.
8. K. Kuth, The Artist's Voice: Talks with Seventeen Artists, New York 1962.
9. Modern Painting and Sculpture, The Berkshire Museum, Pittsfield (Mass.) 1933.
10. O. Mongin, J. Roman, R. Jahanbegloo, Le délabrement de l'Occident, [wywiad z C. Castoriadisem], „Esprit" grudzień 1991.
11. Rank, Art and Artist: Creative Urge and Personality Development, Nowy Jork 1968, s. 38, 39, 45.
12. T. Veblen, The Theory of the Leisure Class, Londyn 1970, s. 254.