Struktura obiektu
Tytuł:

The role of the Russian Orthodox Church in the context of the Russian-Ukrainian armed conflict

Inny tytuł:

Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej, Vol. 56, No 3 (2021), Special Issue, Articles

Twórca:

Baluk, Walenty ORCID ; Doroshko, Mykola ORCID

Współtwórca:

Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk

Wydawca:

Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk

Miejsce wydania:

Warszawa

Data wydania/powstania:

2021

Opis:

s. 121-140 ; Abstrakt w języku polskim i angielskim

Temat i słowa kluczowe:

Kościół prawosławny [KABA] ; Religia i państwo -- Ukraina [KABA] ; Ukraiński Kościół Prawosławny ; Ukraiński Kościół Prawosławny - Kijowski Patriarchat ; Ukraiński Kościół Prawosławny - Patriarchat Moskiewski ; Ukraina -- stosunki -- Rosja -- 20 w. [KABA] ; Rosja -- stosunki -- Ukraina -- 20 w. [KABA] ; Wojna hybrydowa -- Ukraina [KABA] ; konflikt na Ukrainie

Abstrakt:

Artykuł analizuje wpływ czynnika religijnego na wewnętrzne procesy konsolidacji państw narodowych na przykładzie Ukrainy oraz na przyczyny i konsekwencje konfliktu rosyjsko-ukraińskiego. Podział ukraińskiego prawosławia na trzy gałęzie (UKP, UKP-KP i UKP-MP) nie pozwolił Cerkwi stać się czynnikiem konsolidującym tworzenie państwa narodowego na niepodległej Ukrainie i generatorem przemian społecznych. Sytuacja może zmienić się na lepsze po utworzeniu Autokefalicznej Cerkwi Prawosławnej Ukrainy w 2018 roku.

Bibliografia:

Antúnez J.C., The Role of Religion and Values in Russian Policies: The Case of Hybrid Warfare (accessed: 25 November 2020).
Bentzen N., “Ukraine: Religion and (geo-)politics Orthodox split weakens Russia’s influence,” EPRS | European Parliamentary Research Service (February 2019) (accessed: 25 September 2020).
Jędraszczak K., “Cerkiew Prawosławna na Ukrainie i w Rosji po 2013 r. wobec wyzwań politycznych, konfliktu rosyjsko-ukraińskiego oraz pytań o granice suwerenności,” Przegląd Za-chodni (2018), no. 1, pp. 191–209.
Huntington S., Zderzenie cywilizacji i nowy kształt ładu światowego, Warszawa, 1997.
Kuzio T., “Transition in Post-Communist States: Triple or Quadruple?,” Politics, 21 (2001), no. 3, pp. 168–177.
Le Bon G., Psychologia. Rozwój narodów, Nowy Sącz, 1999.
Lipiński W., Religia i Kościół w dziejach Ukrainy, Przemyśl, 1999.
Lyubitseva O., “Research on the geography of religion in Ukraine,” Peregrinus Cracoviensis, 25 (2014), no. 3, pp. 91–100.
Michalak R., “Polityka wyznaniowa. Zakres zjawiska,” Annales UMCS. Sectio K, 26 (2019), no. 1, pp. 23–35.
Radziszewska-Szczepaniak D., “Spór o relacje między polityką i religią. Perspektywa filozoficzna,” Nurt SVD, 2 (2017), pp. 257–269.
“‘Ruski świat’ nie oznacza budowania imperium rosyjskiego?, Fronda.pl (8 September 2014) (accessed: 11 September 2014).
Schmitt C., Politische Theologie, Berlin, 1922.
Weber M., Gospodarka i społeczeństwo. Zarys socjologii rozumującej, Warszawa, 2002.
Аржаковський А., Розбрат України з Росією: стратегія виходу з піке, Харків, 2015.
Балух В., “Міжконфесійні конфлікти: причини, типологія та шляхи подолання,” Релігія та соціум (2016), no. 3–4.
“Белорусский Экзархат,” Официальный портал Белорусской православной Церкви, http:// www.church.by/belorusskiy-ekzarhat/ (accessed: 25 September 2020).
Борозенец Т. , Русский мир и РПЦ (попытка прояснения смыслов) (accessed: 2 August 2020).
Гуттенбах Г.Р., “Витоки російського імперіалізму,” in: Російський імперіалізм, ed. Т. Гунчак, Київ, 2010.
Дугин А., Основы геополитики. Геополитическое будущее России, Москва, 2000.
“Закон про свободу совісті та релігійні організації,” Відомості Верховної Ради УРСР (ВВР) (1991), no. 25, p. 283 (зі змінами та доповненням).
Илларионов А., “Границы «большой, или исторической, России» по В.Путину,” Радиостанция «Эхо Москвы» (24 July 2019) (accessed: 20 September 2020).
Казанова Х., “Я не вірю в нації, але вірю в силу духа українців,” Дзеркало тижня (15 May 2015) (accessed: 20 November 2020).
“Кирило помолився за Януковича і нагородив Бойка з Фірташем,” Українська правда (2 October 2011) (accessed: 23 August 2020).
“Кінофестиваль у Дніпрі під егідою УПЦ МП офіційно скасовано,” РІСУ – Релігійно- інформаційна служба України (2 February 2020) (accessed: 27 September 2020).
Колодний А. et al., Історія релігії в Україні, Київ, 1999.
Кочеров С., “Русский мир: проблема определения,” Вестник Нижегородского университета им. Н.И. Лобачевского (2014), no. 5, pp. 163–167.
Крамар О., “Влада та її церква,” Тиждень.ua (14 January 2011) (accessed: 15 November 2020).
Малашенко А., “Религия в России: политизация и размежевания,” Московский Центр Карнеги (3 September 2021) (accessed: 23 November 2020).
“Митрополит Онуфрій про війну на Сході,” СПЖ „Союз православных журналистов” (14 July 2015) (accessed: 24 September 2020).
Національна безпека і оборона (2013), no. 1.
“Обращение Президента Российской Федерации, ” Kremlin.ru (18 March 2014) (accessed: 20 November 2021).
Полянцева А., “«Симфония» властей в Византии и России как преемницы Византийской империи,” Научный журнал КубГАУ, 118 (2016), no. 4.
“Православие в цифрах: сколько храмов и духовных организаций в РПЦ?,” ГРОШ ЖУРНАЛ (29 May 2019) (accessed: 24 September 2020)
Православная Церковь Молдовы (accessed: 25 September 2020).
Путин В., “Россия: национальный вопрос,” Независимая газета (23 January 2012) (accessed 24 January 2020).
“Интервью Оливеру Стоуну,” Kremlin.ru (19 July 2019) (accessed: 24 September 2020).
“Путін нагородив іменним годинником митрополита УПЦ-МП у Криму,” РІСУ – Релігійно-інформаційна служба України (17 May 2019) (accessed: 23 September 2020).
“Релігієзнавець пояснив, чому УПЦ (МП) не можна залучати до примирення,” Cerkvarium. org (25 January 2020) (accessed: 24 August 2020).
Римаренко Ю. (ed.), Мала енциклопедія етнодержавознавство, Київ, 1996.
“Святогірська лавра переховує УПЦ-МП переховує бойовиків і зброю,” РІСУ – Релігійно-інформаційна служба України (15 January 2018) (accessed: 26 September 2020).
“Священик Московського патріархату благословив терориста Гіркіна,” iPress.ua (23 July 2014) (accessed: 24 September 2020).
Турчин Я., “Сергій Шелухін про роль Церкви у державотворчих процесах України,” Українська національна ідея: реалії та перспектива розвитку (2003), no. 14, pp. 82–86.
Українська православна церква (Московський патріархат) (accessed: 25 September 2020).
Филатов С., “Традиционные религии, «русская цивилизация» и суверенная демократия,” in: Религия и конфликт, ed. А. Малашенко, С. Филатов, Москва 2007.
“‘Філія “русского міра.’ Найгучніші скандали за участю УПЦ МП,” Партія „Національний Корпус” (15 January 2018) (accessed: 26 September 2020).
Юраш А., “В УПЦ МП йде боротьба між проросійськими і проукраїнськими групами, які хочуть бачити свого кандидата на чолі церкви,” UkrMedia інтернет-газета (accessed: 20 August 2020).
“Як Києво-Печерська лавра виховувала бойовиків для Гіркіна,” Espreso.tv (2 May 2018) (accessed: 25 September 2020).
Яцишин У., “Роль церкви і духовенства у виборчому процесі України,” Українська національна ідея: реалії та перспективи розвитку (2011), no. 23, pp. 128–133.

Czasopismo/Seria/cykl:

Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej

Tom:

56

Zeszyt:

3

Strona pocz.:

121

Strona końc.:

140

Typ zasobu:

Tekst

Szczegółowy typ zasobu:

Artykuł naukowy oryginalny

Format:

application/octet-stream

Identyfikator zasobu:

1230-5057 ; 2353-6403 ; 10.12775/SDR.2021.EN6.06

Źródło:

IH PAN, sygn. A.453/56/3 Podr. ; IH PAN, sygn. A.454/56/3 ; kliknij tutaj, żeby przejść

Język:

eng

Język streszczenia:

eng

Prawa:

Licencja Creative Commons Uznanie autorstwa-Bez utworów zależnych 4.0

Zasady wykorzystania:

Zasób chroniony prawem autorskim. [CC BY-ND 4.0 Międzynarodowe] Korzystanie dozwolone zgodnie z licencją Creative Commons Uznanie autorstwa-Bez utworów zależnych 4.0, której pełne postanowienia dostępne są pod adresem: ; -

Digitalizacja:

Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk

Lokalizacja oryginału:

Biblioteka Instytutu Historii PAN

Dofinansowane ze środków:

-

Dostęp:

Otwarty

×

Cytowanie

Styl cytowania: