Nazwa:

Krzemień pasiasty

Typ obiektu:

Próbka geologiczna

Stanowisko arch.:

Borownia

Rodzaj obiektu:

skała krzemionkowa ; krzemień

Charakterystyka obiektu- techniki wykonania:

brak

Charakterystyka obiektu- surowiec:

górna Jura (górny oxford)

Charakterystyka obiektu- kolor:

10YR 8/1, 7/1, 6/1 5/1 4/1 3/1

Charakterystyka obiektu- przezroczystość:

bardzo zła (0)

Charakterystyka obiektu- przełam:

matowy

Charakterystyka obiektu- tekstura/faktura:

pasiasty, bardzo gęsto, grubość pasm od poniżej 1 mm do 3 mm; jednolita struktura i tekstura masy

Charakterystyka obiektu- połysk:

matowy

Charakterystyka obiektu- kora:

bardzo cienka poniżej 1 mm

Charakterystyka obiektu- przejście między korą:

wyraźnie się odcina

Charakterystyka obiektu- patyna:

brak

Charakterystyka obiektu- patyna- kolor:

brak

Charakterystyka obiektu- szerokość:

42 mm

Charakterystyka obiektu- grubość:

23 mm

Charakterystyka obiektu- długość:

43 mm

Charakterystyka obiektu- średnica:

53 mm

Charakterystyka obiektu- ciężar:

53 g

Opis obiektu:

Krzemień ten występuje w osadach górnojurajskich Gór Świętokrzyskich. Najważniejsze punkty eksploatacji i wychodnie tego surowca znajdują się w ich północno-wschodnim obrzeżeniu permo-mezozoicznym, w paśmie ciągnącym się od Iłży do Zawichostu (Król and Migaszewski 2009: 19; por. Krajcarz et al., 2014). Krzemień pasiasty po raz pierwszy został scharakteryzowany przez Stefana Krukowskiego (1939). Występuje w wapieniach jurajskich na różnej głębności lub ich wietrzelinie. Są to przede wszystkim konkrecji lub równoległych warstw. Wielkość konkrecji jest zróżnicowana, a największe okazy osiągają nawet 2 m średnicy. Jednak średnia wielkość waha się pomiędzy kilka a kilkanaście centymetrów. Okazy duże charakteryzują się policentryczną strukturą, natomiast mniejsze mają strukturę prostą, z centralnie położonym jądrem. Krzemień pasiasty cechuje nieregularna łupliwość co wynika z różnic w twardości poszczególnych pasm w masie krzemionkowej. Powierzchnie negatywów są różne, od gładkich o lekko szorstkie lub nierówne. Prześwit jest bardzo słaby i tylko w pobliżu krawędzi. Cechą charakterystyczną tego surowca jest obecność jasnoszarych, szarych i ciemnoszarych pasm, układających się przeważnie koncentrycznie, nieregularnie i naprzemianlegle (przypominające onion-skin; Balcer 1975: 54; Migaszewski et al., 2006; Król and Migaszewski 2009: 21; Bąbel 2015)

Kierownik badań/ Twórca kolekcji:

Lech, Jacek

Numer inwentarzowy:

0212/FLI/PL

Chronologia:

górny oxford

Czasopismo/Seria/cykl:

Atlas skał

Szczegółowy typ zasobu:

Dane badawcze

Prawa:

Licencja Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 3.0 Polska

Zasady wykorzystania:

Zasób chroniony prawem autorskim. [CC BY-SA 3.0 PL] Korzystanie dozwolone zgodnie z licencją Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 3.0 Polska, której pełne postanowienia dostępne są pod adresem: ; -

Digitalizacja:

Instytut Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk

Lokalizacja oryginału:

Instytut Archeologii i Etnologii PAN

Dofinansowane ze środków:

Program Operacyjny Polska Cyfrowa, lata 2014-2020, Działanie 2.3 : Cyfrowa dostępność i użyteczność sektora publicznego; środki z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz współfinansowania krajowego z budżetu państwa ; Unia Europejska. Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego

Dostęp:

Otwarty