Mitologia – mistyka – liturgia. W bezbożnym świecie późnej twórczości Mirona Białoszewskiego

Gleń, Adrian

doi:0031-0514

Przejdź do menu głównego
Przejdź do wyszukiwarki
Przejdź do treści
Przejdź do stopki

Pobierz

Tytuł: Mitologia – mistyka – liturgia. W bezbożnym świecie późnej twórczości Mirona Białoszewskiego

Bibliografia:

1. G. Вataille, Doświadczenie wewnętrzne. Przeł. O. Hedeman. Warszawa 1998.
2. M. Białoszewski, Listy do Eumenid. „Teksty Drugie” 1991, nr 6, s. 83-136.
3. M. Białoszewski, Obmapywanie Europy. Aaameryka. Ostatnie wiersze. Warszawa 1988.
4. M. Białoszewski, Odczepić się. Warszawa 1978.
5. M. Białoszewski, Oho. Warszawa 1985.
6. M. Białoszewski, Rozkurz. Warszawa 1980.
7. M. Białoszewski, Stara proza. Nowe wiersze. Warszawa 1984.
8. M. Białoszewski, *** Wprawiony w wylot... „Poezja” 1976, nr 2, s. 11.
9. M. Białoszewski, Zawał. Warszawa 1978.
10. М. Вlaza SJ, Mistyka a liturgia. "Życie Duchowe” 2005, nr 1.
11. L. Boros, Mysterium mortis. Człowiek w obliczu ostatecznej decyzji. Przeł. В. Вialeсki. Warszawa 1974.
12. M. Buchowski, Etnologiczna interpretacja obrzędów przejścia. „Lud” 1985.
13. M. Butor, Powieść jako poszukiwanie. Wybór esejów. Przeł. J. Guze. Warszawa 1971.
14. R. Сaillois, Człowiek i sacrum. Przeł. A. Tatarkiewicz, E. Burska . Warszawa 1995.
15. Z. Chojnowski, Prywatna liturgia poety (na przykładzie poematu Witolda Wirpszy). W zb.: Literatura a liturgia. Red. J. Okoń. Łodź 1998, s. 334-343.
16. R. Cudak, Czytając Białoszewskiego. Katowice 1999.
17. S. Czerwik, Pojęcie liturgii według dokumentów reformy soborowej i nowego Katechizmu Kościoła Katolickiego. W zb.: Misterium liturgii w Katechizmie Kościoła Katolickiego. Red. J. Kopeć, H. Sobeczko, R. Pierskała. Opole 1995.
18. Dokumenty Soborów Powszechnych. Red. A. Baron, H. Pietras SJ. T. 1. Kraków 2001.
19. E. Durkheim, Elementarne formy życia religijnego. Przeł. A. Zadrożyńska. Wstęp, red. nauk. E. Tarkowska. Warszawa 1990.
20. M. Eliade, Aspekty mitu. Przeł. P. Mrówczyński. Warszawa 1998.
21. M. Eliade, Okultyzm, czary, mody kulturalne. Eseje. Przeł. I. Kania. Kraków 1992.
22. M. Eliade, Wprowadzenie do problemu inicjacji. Przeł. J. Kocjan. „Pismo Literacko-Artystyczne” t. 7 (1988), nr 5, s. 64-70.
23. J. Fazan, „Ale ja nie Bóg”. Teatr i kontemplacja w dziele Mirona Białoszewskiego. Kraków 1998.
24. J. Fazan, Fizjologia i metafizyka, czyli o „nudnociekawym byciu” jako temacie poezji Mirona Białoszewskiego. „Ruch Literacki” 1997, z. 203-213.
25. A. Gleń, Co zrobić z tą świętością? Motywy religijne w późnej twórczości Mirona Białoszewskiego. „Ruch Literacki” 2005, z. 1, s. 29-41.
26. A. Gleń, Początek myślenia Bycia. Białoszewski - Heidegger. „Ruch Literacki” 2001, z. 3, s. 313-329.
27. A. Gleń, „Świętość z musu”. Późna twórczość Mirona Białoszewskiego. „FA-Art” 2004, nr 1.
28. A. Gleń, Umiera Się. Śmierć w późnej twórczości Mirona Białoszewskiego .W zb.: Problemy współczesnej tanatologii. Red. J. Kolbuszewski. T. 6. Wrocław 2002.
29. A. Gleń, „ W tej latarni... ” Późna twórczość Mirona Białoszewskiego w perspektywie hermeneutycznej. Opole 2004.
30. A. Gleń, Wobec pustego Nieba. O braku sacrum w późnej twórczości Mirona Białoszewskiego. „Przegląd Filozoficzno-Literacki” 2003, nr 4, s. 219-237.
31. A. Grzegorczyk, Światłość i ciemność - kategorie współczesnej humanistyki. W: Anioł po katastrofie. Warszawa 1995.
32. M. Heidegger, Bycie i czas. Przeł. B. Baran. Warszawa 1994.
33. J. Jarzębski, Bóg ateistów: Schulz, Gombrowicz, Lem. W zb.: Religijne aspekty literatury polskiej XX wieku. Red. M. Jasińska-Wojtkowska, J. Święch. Lublin 1997, s. 183-199.
34. T. Komendant, Mironia. „Twórczość” 1999, nr 5, s. 102-108.
35. W. Krajka, Joseph Conrad. Konteksty kulturowe. Lublin 1995.
36. Th. Merton, Poezja i kontemplacja. Przeł. P. S. „Znak” 1959, nr 7/8, s. 899-915.
37. R. Nycz, Osoba w nowoczesnej literaturze: ślady obecności. W zb.: Osoba w literaturze i komunikacji literackiej. Red. E. Balcerzan, W. Bolecki. Warszawa 2000, s. 7-29.
38. G. O’Collins SJ, E.G. Farrugia SJ, Zwięzły słownik teologiczny. Kraków 1993.
39. R. Otto, Świętość. Elementy irracjonalne w pojęciu bóstwa i ich stosunek do elementów racjonalnych. Przeł. B. Kupis . Warszawa 1968.
40. P. Riсoeur, Funkcja symboliczna mitu. Przeł. H. Вortnowska. „Znak” 1968, nr 10, s. 1254-1258.
41. P. Ricoeur, Tożsamość osobowa. W: Filozofia osoby. Przeł. M. Frankiewiсz. Kraków 1992.
42. H. J. Sobeсzko, Zgromadzeni w imię Pana. Teologia znaku zgromadzenia liturgicznego. Opole 1999.
43. M. Sсheler, Problemy religii. PrzeŁ, wstęp A. Węgrzeсki. Posł. J. A. Kłoczowski. Kraków 1995.
44. A. Sobolewska, Maksymalnie udana egzystencja. Warszawa 1994.
45. K. Święcicka, Transcendentalizm Husserla a filozofia dialogu. Warszawa 1993.
46. K. Tarnowski, Człowiek i świętość. „Znak” 1966, nr 7/8, s. 1003-1012.
47. J. Tischner, Fenomenologia jako wydarzenie w kulturze. W zb.: Edyta Stein. Filozof i świadek epoki. Red. J. Piecuch. Opole 1997.
48. To, w czym się jest. Rozmowa A. Trznadel-Szczepanek z M. Białoszewskim. „Twórczość” 1983, nr 9, s. 23-38.
49. B. Tokarz, Peryferie Białoszewskiego. W: Mit literacki. Od mitu rzeczywistości do zmiany substancji poetyckiej. Katowice 1983.
50. J. Tomkowski , Mistyka i herezja. Wrocław 1993.
51. S. Weil, Świadomość nadprzyrodzona. Przeł. A. 0lędzka-Frybesowa. Wybór, oprac. J. Nowak. Warszawa 1986.
52. M. Werner, Jak 53. T. Węcławski, Wspólny świat religii. Kraków 1995.można dziś mówić o poezji Mirona Białoszewskiego. „Pamiętnik Literacki” 1995, z. 4, s. 63-91.
54. J. Wierusz Kowalski, Dramat a kult. Warszawa 1977.
55. C. Wodziński, Heidegger i problem zła. Warszawa 1997.
56. J. Woronczak, Rola kulturowa liturgii jako lektury zinstytucjonalizowanej. W zb.: Tekst sakralny. Tekst inspirowany liturgią. Red. G. Habrajska. Łódź 1997, s. 69-73.