Przejdź do menu głównego
Przejdź do wyszukiwarki
Przejdź do treści
Przejdź do stopki
pl
en
en
pl
Kontrast
Zaloguj się
pl
en
en
pl
Zaloguj się
Kontrast
Powrót
O repozytorium
O repozytorium
Misja
Partnerzy i organizacja
Projekty RCIN i OZwRCIN
Informacje techniczne
Najczęściej zadawane pytania
Prawo autorskie
Regulamin świadczenia usług
Polityka ochrony i archiwizacji
Polityka prywatności
Deklaracja dostępności
Kontakt
Kolekcje
Kolekcje
Książki
Czasopisma
Mapy i atlasy
Prace dyplomowe
Wydawnictwa własne ID PAN
Serie wydawnicze
Monografie Nasze drzewa leśne
Chorology of trees and shrubs and South West Asia...
Atlas rozmieszczenia drzew i krzewów
Książki
Czasopisma
Pamiętnik Zakładu Badania Drzew i Lasu
Wiadomości z Ogrodów Kórnickich
Prace Zakładu Dendrologii i Pomologii
Arboretum Kórnickie
Dendrobiology
Rękopisy
Prace dyplomowe
Prace doktorskie
Prace habilitacyjne
Przewodniki
Plakaty i postery
Materiały konferencyjne
Konferencje „jubileuszowe”
Działalność naukowa
Doświadczenia proweniencyjne
Powierzchnie doświadczalne
Wyprawy naukowe
Grecja
Turcja
Hiszpania
Rysunki botaniczne
Konferencje
Sprawozdania z działalności naukowej
Dane meteorologiczne
Kartoteka drzew doborowych
Arboretum Kórnickie
Mapy sekcji
Obiekty przyrodnicze
Historia Arboretum Kórnickiego
Index Seminum
Katalogi i cenniki
Zielnik
Historia Instytutu Dendrologii PAN
Cyfrowy katalog kartkowy Biblioteki ID PAN
Katalog alfabetyczny
Indeksy
Indeksy
Tytuł
Inny tytuł
Twórca
Współtwórca
Wydawca
Miejsce wydania
Data wydania/powstania
Data publ. on-line
Data zastrzeżenia praw autorskich
Okres dostępności
Opis
Stopień naukowy
Uzyskany tytuł
Stopień studiów
Dyscyplina
Instytucja nadająca tytuł
Akronim zielnika
Numer inwentarzowy
Numer terenowy
Grupa danych
Rodzina
Rodzaj
Epitet gatunkowy
Nazwa taksonu na etykiecie
Niepewność oznaczenia
Nazwa przyjęta
Stadium rozwojowe
Kraj
Stanowisko
Wysokość n.p.m.
Siedlisko
Data zebrania
Zbieracz/ Obserwator
Autor oznaczenia
Typ (nomenklaturowy)
Podłoże (żywiciel)
Kod paskowy
Uwagi
Dodatkowe informacje o stanowisku
Komentarz nt. występowania
Temat i słowa kluczowe
Abstrakt
Bibliografia
Czasopismo/Seria/cykl
Szczegóły do cytowań
Tom
Zeszyt
Strona pocz.
Typ zasobu
Format
Identyfikator zasobu
Źródło
Język
Język streszczenia
Zakres
Zakres przestrzenny
Zakres czasowy
Prawa
Zasady wykorzystania
Właściciel praw autorskich
Digitalizacja
Lokalizacja oryginału
Dofinansowane ze środków
Tagi
Historia przeglądania
Historia przeglądania
Obiekty
Kolekcje
Repozytoria RCIN
Repozytoria RCIN
INSTYTUT ARCHEOLOGII I ETNOLOGII POLSKIEJ AKADEMII NAUK
INSTYTUT BADAŃ LITERACKICH POLSKIEJ AKADEMII NAUK
INSTYTUT BADAWCZY LEŚNICTWA
INSTYTUT BIOLOGII DOŚWIADCZALNEJ IM. MARCELEGO NENCKIEGO POLSKIEJ AKADEMII NAUK
INSTYTUT BIOLOGII SSAKÓW POLSKIEJ AKADEMII NAUK
INSTYTUT CHEMII FIZYCZNEJ PAN
INSTYTUT CHEMII ORGANICZNEJ PAN
INSTYTUT FILOZOFII I SOCJOLOGII PAN
INSTYTUT GEOGRAFII I PRZESTRZENNEGO ZAGOSPODAROWANIA PAN
INSTYTUT HISTORII im. TADEUSZA MANTEUFFLA POLSKIEJ AKADEMII NAUK
INSTYTUT JĘZYKA POLSKIEGO POLSKIEJ AKADEMII NAUK
INSTYTUT MATEMATYCZNY PAN
INSTYTUT MEDYCYNY DOŚWIADCZALNEJ I KLINICZNEJ IM.MIROSŁAWA MOSSAKOWSKIEGO POLSKIEJ AKADEMII NAUK
INSTYTUT PODSTAWOWYCH PROBLEMÓW TECHNIKI PAN
INSTYTUT SLAWISTYKI PAN
SIEĆ BADAWCZA ŁUKASIEWICZ - INSTYTUT TECHNOLOGII MATERIAŁÓW ELEKTRONICZNYCH
MUZEUM I INSTYTUT ZOOLOGII POLSKIEJ AKADEMII NAUK
INSTYTUT BADAŃ SYSTEMOWYCH PAN
INSTYTUT BOTANIKI IM. WŁADYSŁAWA SZAFERA POLSKIEJ AKADEMII NAUK
Pole wyszukiwania
Jak wyszukiwać...
Wyszukiwanie zaawansowane
Strona główna
|
Indeksy
Indeks:
Opis
Wyników:
879
Opis
Wybierz pierwszą literę
wszystkie
A
B
C
D
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
R
S
T
W
Z
Wyszukaj w polu Opis
Poprzednia
z
15
W pracy wykorzystano nie publikowane dane z badań prowadzonych w latach 1981-1990 w ramach Problemu Międzyresortowego MR II/16 i Centralnego Programu Badań Podstawowych C.P.B.P. 04.04., koordynowanych przez Instytut Dendrologii oraz dane z badań prowadzonych w latach 1993-1996 w ramach projektu nr 6 P205 15104, finansowanego przez Komited Badań Naukowych. Końcowe opracowanie możliwe było dzięki pomocy finansowej Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych we Wrocławiu.
W pracy wykorzystano niepublikowane dane z badań prowadzonych w latach 1984-1998 w ramach tematów zleconych przez OZLP w Zielonej Górze, Nadleśnictwo Sulechów i tematu statutowego nr 08 Instytutu Dendrologii
W pracy wykorzystano niepublikowane dane z badań prowadzonych w latach 1984-1998 w ramach tematów zleconych przez OZLP w Zielonej Górze oraz tematu statutowego nr 08 ID PAN.
Wiąz szypułkowy jest drzewem dorastającym do 40 metrów wysokości. Naturalnie występuje w środkowej i wschodniej Europie oraz na Kaukazie. Jego liście są asymetryczne u nasady, brzegiem podwójnie piłkowane i miękko owłosione od spodu. Kwitnie w marcu, przed rozwojem liści. Owocem jest niewielki orzeszek otoczony cienkim skrzydełkiem, zwisający na długiej szypułce (stąd nazwa gatunkowa).
Wiązowiec zachodni to drzewo dorastające do 25 metrów wysokości. Naturalnie występuje na terenie Ameryki Północnej. Jest drzewem wytrzymałym na mrozy. W Kórniku pierwsze okazy pojawiły się w 1924 roku.
Wiciokrzew Ledeboura to krzew pochodzący ze wschodniej części Ameryki Północnej. Jest to odmiana wiciokrzewu skrytoowocowego (Lonicera involucrata). Kwitnie od maja do lipca. Jej owoce są kuliste, czarne i lśniące, otoczone purpurowymi podkwiatkami i podsadkami.
Wierzba gęstolistna to krzew dorastający do 6 metrów wysokości. Naturalnie występuje na północy Ameryki Północnej. Często rośnie na wydmach, nad jeziorami i rzekami. Kwitnie w maju, a owocuje w czerwcu. W Polsce rzadko spotykana.
Wierzba uszata to krzew dorastający do 2 metrów wysokości. Ma trwałe przylistki o uszkowatym kształcie (stąd nazwa gatunkowa). Naturalnie występuje pospolicie w prawie całej Europie.
Wiśnia różowa to drzewo dorastajace w ojczyźnie do 18 metrów wysokości. Naturalnie występuje w górach Japonii, Chin i Korei. Kwiaty rozwijają się przed liśćmi, zwykle w połowie kwietnia. Sadzona jest jako drzewo ozdobne ze zwględu na obfite kwitnienie.
Wiśnia wczesna to drzewo dorastające do 4 metrów wysokości o szerokiej koronie i krótkim pniu. Naturalnie występuje na terenie Japonii, w górach na wyspie Hondo. Kwitnie w połowie kwietnia, przed rozwojem liści. Jest cenioną wiśnią ozdobną, odporną na mrozy
Woskownica pensylwańska naturalnie występuje w północno-wschodniej Ameryce Północnej. W ojczyźnie dorasta nawet do 12 metrów wysokości, w Polsce znacznie mniej, do 2 metrów. Jest rośliną dwupienną, kwitnie w maju. Sadzona bywa jako roślina ozdobna z uwagi na dekoracyjne owoce - niebieskie, pokryte nalotem i długo utrzymujące się na pędach. Woskownica stosowana była jako roślina lecznicza oraz użytkowa. Z kwiatów i owoców woskownicy wyrabiano wosk do produkcji świec.
Wyjazd prof. Kazimierza Browicza i prof. Tadeusza Przybylskiego do Turcji na konferencję naukową, która odbywała się w dniach 22-28 października 1973 roku w Istambule na tamtejszym Uniwersytecie (Istanbul University - Cerrahpasa Faculty of Forestry ). Konferencja poświęcona była florze Turcji a w szczególności endemicznej jodle, Abies equi-trojani (Asch. & Sint. ex Boiss.) Mattf. (=Abies nordmanniana subsp. equi-trojani (Asch. & Sint. ex Boiss.) Coode & Cullen. Uczestnicy Konferencji wzięli udział w wycieczce botanicznej do Parku Narodowego Kazdaği, aby zobaczyć jedyne miejsce występowania tej jodły. Więcej szczegółów na tematy poruszane na konferencji można znaleźć w: Proceedings of the International Symposium on Abies equi-trojani and Turkish Flora, University of Istanbul, Faculty of Forestry, 209 (Istanbul 1973).
Wyjazd prof. Kazimierza Browicza w marcu 1978 roku do Muzeum Historii Naturalnej Goulandris w Kifisia koło Aten, w celu nawiązania współpracy dotyczącej opracowania rozmieszczenia drzew i krzewów Grecji. Podczas tego pobytu prof. K. Browicz uczestniczył w wyprawie terenowej w regionie Attyki
Wykaz drzew i krzewów Ogrodów Kórnickich z numerami inwentarzowymi, sporządzony pismem odręcznym. Brak danych o latach, w których był spisywany, różne charaktery pisma. Spis obejmuje 10121 okazów roślin drzewiastych. Na pierwszych 14 stronach adnotacja: "Gatunki rosnące w parku lub szkółkach przed 1926 rokiem". Na 5 ostatnich stronach dodatek współoprawny w postaci maszynopisu, zatytułowany: "Wykaz drzew i krzewów z nasion zebranych w 1937 r. przez wycieczkę amerykańską w Chinach w prow. Szechuan. Nadesłane przez Morton Arbor. 28 czerwca 1938 roku". Na podstawie tego spisu Antoni Wróblewski stworzył pismem odręcznym 4-tomowy inwentarz Ogrodów Kórnickich, z zachowaniem numerów inwentarzowych okazów, uzupełniany przez jego nastepców w kolejnych latach.
Wyprawa botaniczna do zachodniej Grecji (region Epir i Grecja Zachodnia) i na wyspę Leukada w dniach 3 września do 6 października 1981 roku. Uczestnicy: Adam Boratyński, Kazimierz Browicz, Jerzy Zieliński i Walenty Kowalski (kierowca). Znaleziono wiele nowych stanowisk drzew i krzewów dla flory zachodniej Grecji. Bogate zbiory zielnikowe i notatki terenowe z tej wyprawy uzupełniły w znacznym stopniu kartotekę flory Śródziemnomorza, gromadzoną systematycznie w Instytucie Dendrologii PAN.
Wyprawa botaniczna Kazimierza Browicza i Adama Boratyńskiego na grecką wyspę Korfu w dniach od 24 kwietnia do 19 maja 1995 r. roku. W czasie badań terenowych badacze ustalili, że naturalne fragmenty szaty roślinnej zachowały się na niewielkich powierzchniach, a większość terenu zajmują uprawy, zwłaszcza uprawy oliwek. Niektóre z nich są bardzo stare i nadal intensywnie pielęgnowane. Udało się odnaleźć 5 nowych dla wyspy taksonów: Alnus glutinosa (L.) Gaertner, Crataegus heldreichii Boiss., Celtis australis L., Rhamnus saxatilis subsp. prunifolia (Sm.) Aldén, Pyracantha coccinea M.Roem. W sumie dendroflora wyspy liczy 134 gatunki. Na wyspie zachowały się nieduże powierzchnie lasów dębowych i to tylko w miejscach niedostępnych dla upraw. Tworzą je najczęściej Quercus pubescens Willd., Q. ilex L. i Q. ithaburensis subsp. macrolepis (Kotschy) Hedge & Yalt. Na południu wyspy spotkać można większe fragmenty makii, natomiast typowej frygany brak. Na przymorskich, nisko położonych terenach zachowały się resztki roślinności słonoroślowej. Z kolei na piaszczystych wydmach, odcinajacych jezioro Korission od Morza Jońskiego, wykształcone są malownicze zarośla Juniperus macrocarpa Sm., nie spotykane na innych greckich wyspach.
Wyprawa botaniczna Kazimierza Browicza i Jerzego Zielińskiego na grecką wyspę Ikaria w dniach 27 kwietnia do 17 maja 1994 roku. Podczas badań terenowych badacze po raz pierwszy odnotowali 15 nowych gatunków dla rodzimej flory wyspy: Artemisia arborescens L., Capparis orientalis Veill., Celtis tournefortii Lam., Colutea melanocalyx Boiss. & Heldr., Crataegus × sinaica Boiss., Lonicera implexa Aiton, Micromeria graeca (L.) Benth. ex Rchb., Quercus robur L., Rhamnus oleoides L., Rubia tenuifolia d'Urv., Ruta chalepensis L., Santolina chamaecyparissus L., Tamarix hampeana Boiss. & Heldr., T. tetrandra Pall. ex M.Bieb. i Ulmus minor Mill. subsp. canescens (Melville) Browicz & Ziel. Ponadto po raz pierwszy znaleziono 18 zadomowionych gatunków. Opierając się na zebranym materiale zielnikowym, notatkach terenowych, danych z literatury i uzyskanych z kilku ważniejszych europejskich zielników ustalono, że na Ikarii występują 103 gatunki drzew i krzewów, w tym 82 rodzime i 21 zadomowionych. Badacze podają także listę drzew i krzewów uprawianych na wyspie.
Wyprawa botaniczna na wyspę Chios w dniach od 8 maja do 4 czerwca 1985 roku. Uczestnicy wyprawy: Adam Boratyński, Kazimierz Browicz, Jerzy Zieliński. Stwierdzono występowanie 108 gatunków drzew i krzewów, w tym 32 taksony endemiczne, które znaleziono po raz pierwszy. Szczególnie cennym odkryciem było stwierdzenie stanowisk występowania takich gatunków, jak: Amelanchier parviflora Boiss., Arbutus andrachne L., Atriplex halimus L., Astragalus angustifolius Lam., Atraphaxis billardieri Jaub. et Spach, Celtis australis L., Genista anatolica Boiss., Halimione portulacoides (L.) Aellen, Micromeria graeca (L.) Benth. ex Rchb., Phlomis cretica C.Presl, Polygonum icaricum Rech.f., Rhamnus prunifolia Sm., Suaeda vera Forssk. ex J.F.Gmel. oraz Pistacia lentiscus L. cv. Chia. Ten ostatni kultywar jest uprawiany na wyspie w celu pozyskania wyjątkowo cennej mastyksowej gumy, stąd jej druga nazwa „Mastyksowa wyspa”
Wyprawa botaniczna na wyspę Zakintos i północną cześć półwyspu Peloponez w dniach 10. 05 -16. 06. 1988 roku. Uczestnicy: Adam Boratyński, Kazimierz Browicz, Anna Tomlik, Jerzy Zieliński i Waldemar Kowalski (kierowca). Na wyspie Zakintos stwierdzono występowanie 72 gatunków drzew i krzewów, w tym 15 znaleziono po raz pierwszy. Szczególnie cennym odkryciem było odnalezienie: Arthrocnemum fruticosum (L.) Moq. i A. perenne (Mill.) Moss ex Fourc., Convolvulus oleifolius Desr., Dianthus fruticosus subsp. occidentalis Runemark, Cistus parviflorus Lam., Crataegus monogyna Jacq., Ephedra foeminea Forssk., Genista acanthoclada DC., Helianthemum syriacum Boiss., Laurus nobilis L., Lavatera bryoniifolia Mill., Pistacia terebinthus Mill., Quercus pubescens Willd., Rhamnus oleoides L. i Thymelaea tarton-raira (L.) All. Na wyspie odkryto także nowy dla nauki takson z rodzaju Micromeria Benth. (Labiatae). Nazwano go nazwiskiem profesora Kazimierza Browicza, Micromeria browiczii Zieliński & Kit Tan, wybitnego polskiego dendrologa, organizatora wielu wypraw botanicznych, znawcy flory Śródziemnomorza i południowo-zachodniej Azji.
Wyprawa botaniczna obejmująca teren północno-wschodniej Grecji (Macedonia-Tracja) w dniach 25 maja do 05 lipca 1979 roku. Uczestnicy: Adam Boratyński, Kazimierz Browicz, Jerzy Zieliński, Kazimierz Jakusz (fotograf) i Janusz Gronek (kierowca). Odkryto nowy gatunek wierzby, Salix xanthicola K.I. Chr., a także nowe stanowiska występowania Celtis planchoniana K.I.Chr. (syn. Celtis glabrata Steven ex Planch.), Rubus praecox Bertol. (syn. R. discolor Boiss.) i Sorbus austriaca Hedl.
Wyprawa botaniczna obejmująca wyspę Rodos i wschodną część Krety, w dniach od 24 kwietnia do 24 maja 1983 roku. Uczestnicy: Adam Boratyński, Krystyna Boratyńska, Kazimierz Browicz i Jakub Dolatowski. Celem badań było ustalenie pełnej listy występujących na wyspie Rodos gatunków drzew i krzewów oraz opracowanie punktowych map ich rozmieszczenia. Znaleziono prawie 100 różnych taksonów, w tym cztery nowe dla dendroflory wyspy: Quercus aucherii Jaub. & Spach, Rosa sempervirens L., Tamarix tetrandra Pall. ex M.Bieb. oraz nieznany dotąd mieszaniec migdału - Amygdalus × rhodia Browicz (A. communis L. × A. graeca Lindl.). Stwierdzono również 74 taksony roślin introdukowanych. Aż 12 gatunków rodzimej flory wyspy Rodos zostało wprowadzonych do uprawy, z czego najbardziej znana to oliwka europejska (Olea europaea L.). Zbiory zielnikowe i notatki terenowe, uzupełnione informacjami uzyskanymi z kilku zielników europejskich oraz danymi z literatury, były podstawą do przygotowania szeregu publikacji naukowych.
Wyprawa botaniczna prof. Kazimierza Browicz na grecką wyspę Poros w dniach od 3 do 25 maja 1997 roku. Badacz stwierdził obecność 61 gatunków drzew i krzewów. Środkowa i południowa części wyspy pokryta jest lasami sosnowymi (Pinus halepensis Mill.), a zbiorowiska maki i frygany spotkać można jedynie wzdłuż dróg i na obrzeżach lasów. Częściej te ostatnio wspomniane zbiorowiska spotkać można na północy wyspy, gdzie występuje Juniperus phoenicea L. Badacz opracowal także listę taksonów uprawianych na wyspie.
Wyprawa botaniczna prof. Kazimierza Browicza i Adama Boratyńskiego na dwie greckie wyspy, Itakę i Kefalinię, w dniach do 7 maja do 5 czerwca 1992 roku. Obydwie wyspy nie były wcześniej zbadane botanicznie. Podczas pierwszego etapu wyprawy (7-20 maja 1992 r.) badacze znależli na wyspie 65 gatunków drzew i krzewów. Po raz pierwszy doniesiono o występowaniu na wyspie Itaka takich gatunków jak: Anagyris foetida L., Arbutus andrachne L., Calicotome villosa (Poir.) Link, Capparis spinosa L., Celtis australis L., Cercis siliquastrum L., Cistus monspeliensis L., Crataegus monogyna Jacq., Erica arborea L., Euphorbia acanthothamnos Heldr. & Sartori ex Boiss., Hedera helix L. Laurus nobilis L., Lycium europaeum L., Micromeria myrtifolia Boiss. & Hohen., Myrtus communis L., Nicotiana glauca Graham, Osyris alba L., Pinus halepensis Mill., Pinus pinea L., Prunus spinosa L., Pyrus spinosa Forssk. × Pyrus communis L., Ptilostemon chamaepeuce (L.) Less., Rhamnus oleoides L., Rosa sempervirens L. Rubus canescens DC., Rubus ulmifolius Schott, Ruta chalepensis L., Quercus ithaburensis subsp. macrolepis (Kotschy) Hedge & Yalt., Sambucus nigra L., Spartium junceum L., Ulmus minor Mill., Vitex agnus-castus L. Podczas badań terenowych na wyspie Kefalinia w dniach od 20 maja do 5 czerwca badacze odkryli 5 nowych taksonów: Aristolochia sempervirens L., Celtis australis L., Nicotiana glauca Graham, Rosa canina L. i Salix alba L. Ustalono także zasięgi występowania dwóch rzadkich gatunków: Dianthus fruticosus subsp. occidentalis Runemark i Hypericum aegypticum L. Dla obu wysp opublikowano również listę gatunków uprawianych.
Wyprawa botaniczna prof. Kazimierza Browicza na dwie wyspy Cykladów - Milos i Kimolos w dniach od 10 maja do 5 czerwca 1996 roku. Prof. Browicz prowadził poszukiwania terenowe poświęcone występowaniu drzew i krzewów. Na Milos badacz stwierdził występowanie 66 gatunków dziko rosnących drzew i krzewów, w tym 23 to gatunki nowe dla wyspy. Roślinność naturalna północnej części wyspy jest w znacznym stopniu zniszczona i spotkać można tam jedynie fragmenty ubogiej frygany. Natomiast południe wyspy, które jest prawie bezludne, porośnięte jest typową fryganą. Brak jest zupełnie lasów, a makia w zasadzie występuje jedynie u podnóży góry Profitis Ilias. Na wyspie Kimolos spotkać można w zasadzie tylko gatunki typowe dla ubogiej frygany. Badacz odnotował 28 gatunków drzew i krzewów dziko rosnących, z których połowa to gatunki nowe dla wyspy. Prof. Browicz opracowal także dwie listy taksonów uprawianych: 51 taksonów na Melos i 35 na Kimolos.
Wyprawa botaniczna prof. Kazimierza Browicza na grecką wyspę Skiros w dniach od 10 do 29 maja 1998 roku. Badacz stwierdził występowanie 71 gatunków dziko rosnących drzew i krzewów, w tym 8 nowych dla wyspy. Są to: Elaeagnus angustifolia L., Lavatera bryoniifolia Mill., Pistacia terebinthus L., Prunus spinosa subsp. dasyphylla (Schur) Domin, Rhamnus alaternus L., Tamarix ramosissima Ledeb., T. tetrandra Pall. ex M.Bieb. i Ulmus minor Mill. Badacz sporzadził listę drzew i krzewów uprawianych, obejmującą 65 taksonów.
Wyprawa botaniczna Prof. Kazimierza Browicza na wyspę Kos w dniach od 28 maja do 15 czerwca 1993 roku. Badacz stwierdził, że na florę wyspy składa się 87 gatunków, w tym 12 odkrył poraz pierwszy. Są to: Amygdalus webbii Spach, Lonicera implexa Aiton, Lycium europaeum L., Medicago arborea L., Nicotiana europaeum L., Phillyrea latifolia L., Pistacia atlantica Desf., Populus alba L., Quercus infectoria G.Olivier, Rosa sempervirens L., Ruscus aculeatus L. i Tamarix tetrandra Pallas ex M.Bieb. Autor sporzadził także listę gatunków introdukowanych, sadzonych w parkach, przy ulicach i drogach, koło domów. Liczy ona 70 taksonów, z czego większość zaobserwowano w mieście Kos. Zbiory zielnikowe i notatki terenowe z tej wyprawy uzupełniły kartotekę flory wschodniego Śródziemnomorza gromadzoną systematycznie od kilku lat w Instytucie Dendrologii PAN w Kórniku. W oparciu o zgromadzone dane powstała jedna publikacja.
Wyprawa botaniczna Prof. Kazimierza Browicza na wyspę Limnos w dniach od 13 czerwca do 2 lipca 1990 roku. Badacz stwierdził, iż flora wyspy składa się z 51 gatunków, przy czym 21 gatunków stwierdził po raz pierwszy. Należą do nich: Anagyris foetida L., Arthrocnemum macrostachyum (Moric.) K.Koch, Ephedra foeminea Forssk., Gomphocarpus fruticosus (L.) W.T.Aiton, Halocnemum strobilaceum(Pall.) M.Bieb., Lonicera etrusca Santi, Lycium europaeum L., Medicago arborea L., Phillyrea latifolia L., Pinus brutia Ten., Pistacia atlantica Desf., Populus alba L., Pyrus spinosa Forsskal x Pyrus communis, Rosa canina L., Rosa sempervirens L., Salix alba L., Solanum dulcamara L., Solanum elaeagnifolium Cav., Ulmus minor subsp. canescens (Melville) Browicz & Ziel., Crataegus monogyna Jacq. i Crataegus ruscinonensis var. aronioides Browicz. Ostatni takson został po raz pierwszy odnaleziony i opisany na terenie Grecji. Zbiory zielnikowe i notatki terenowe z wyprawy uzupełniły kartotekę flory wschodniego Śródziemnomorza, gromadzoną systematycznie od kilku lat w Instytucie Dendrologii PAN w Kórniku. W oparciu o zgromadzone dane powstały dwie publikacje.
Wyprawa botaniczna w dniach od 14 sierpnia do 20 września 1986 roku, obejmująca teren Macedonii Środkowej,Tesalii i Grecji Środkowej. Uczestnicy: Adam Boratyński, Kazimierz Browicz, Jerzy Zieliński, Leszek Awzan i Waldemar Kowalski (kierowca). Szczególnie dużo czasu poświęcono florze wyspy Eubea. W dniach 21 sierpnia - 13 września podczas badań dendrologicznych na wyspie stwierdzono występowanie 179 gatunków drzew i krzewów, w tym 30 taksonów odnaleziono po raz pierwszy. Są to między innymi: Acer platanoides L., Arthrocnemum fruticosum (L.) Moq., A. macrostachyum(Moric.) K.Koch, A. perenne(Mill.) Fourc., Amelanchier parviflora subsp. chelmea (Halácsy) Ziel., Amygdalus webbii Spach, Cistus parviflorus Lam., Elaeagnus angustifoliaL., Halimione portulacoides(L.) Aellen, Lavatera bryoniifolia Mill., Lycium chinense Mill., L. europaeum L., Nicotiana glauca Graham, Periploca graeca L., Quercus macrolepisKotschy, Quercus petraea (Matt.) Liebl. subsp. petraea i Q. petraea subsp. iberica (Steven ex Bieb.) Krassiln., Rhamnus oleoides L., Rosa arvensis Huds., Rubus hirtus Waldst. et Kit., Salix amplexicaulis Bory & Chaub., Salvia pomiferaL., Sambucus nigra L., Scabiosa hymettia Boiss. & Spruner, Satureja parnassica Heldr. & Sart. ex Boiss., Thymbra spicata L. i Ulmus glabra Huds. Znaleziono również cztery taksony endemiczne dla wyspy Eubea: Amelanchier ovalis subsp. ovalis Medik, Prunus spinosa subsp. dasyphylla (Schur) Domin, Quercus euboica Papaioannou i Daphne euboica Rech.f., a także nowy takson dla flory Grecji - Periploca graeca var. vestita Rohlena. Bogate zbiory zielnikowe i notatki terenowe z tej wyprawy uzupełniły w znacznym stopniu kartotekę flory wschodniego Śródziemnomorza, gromadzoną systematycznie od kilku lat w Instytucie Dendrologii PAN w Kórniku.ą
Wyprawa botaniczna w dniach od 2 września do 6 października 1980 roku, obejmująca Półwysep Peloponeski, Grecję Zachodnią i Grecję Środkową. Uczestnicy: Adam Boratyński, Kazimierz Browicz, Jerzy Zieliński i Janusz Gronek (kierowca). Znaleziono wiele nowych stanowisk gatunków drzew i krzewów dla flory Grecji. Szczególnie cenne było stwierdzenie wielu nowych stanowisk występowania Juniperus drupacea Labill., Lithodora zahnii (Heldr. & Halácsy) I. M. Johnst. i gatunku mieszańcowego - × Malosorbus florentina (Zucc.) Browicz., do tej pory nieznanych.
Wyprawa naukowa do Turcji miała miejsce na przełomie października i listopada w 1977 roku, uczestniczyli w niej Kazimierz Browicz, Jerzy Zieliński i Jacek Hantz. Wyprawa objęła teren Anatolii na zachód od Ankary, zachodnią Turcję i wybrzeże Morza Śródziemnomorskiego, a zwłaszcza teren półwyspu Çeşme. Badacze odwiedzili Herbarium na Uniwersytecie w Ankarze (Ankara University) i w Izmirze (Ege University), gdzie zapoznawali się z florą drzewiastą Turcji. Dane terenowe i studia zielnikowe uzupełniły kartotekę flory wschodniego Śródziemnomorza, którą gromadzono w Instytucie Dendrologii PAN.
Wyprawa terenowa do Hiszpanii w dniach 21 maja - 3 czerwca 2006, samochodem. Uczestnikami ekspedycji byli: Adam Boratyński i Krystyna Boratyńska. Wyprawa była kontynuacją współpracy dwustronnej z Instytutem Botaniki w Barcelonie i objęła teren północnej Hiszpanii i Andorę. Celem było zebranie materiału roślinnego do prowadzonych w Instytucie Dendrologii PAN badań nad zróżnicowaniem geograficznym gatunków iglastych. Zebrano kilkadziesiąt arkuszy zielnikowych, które zostały włączone do zbiorów zielnikowych Instytutu. Przywiezione materiały wykorzystano w kilku projektach badawczych realizowanych w Instytucie lub we współpracy z innymi placówkami badawczymi w Polsce.
Złotlin chiński naturalnie występuje w Chinach. W Japonii uprawiany od wieków, stąd nazwa łacińska (Kerria japonica). Jest krzewem dorastającym do 2 metrów wysokości i rozrastającym się w szerokie kępy poprzez podziemne rozłogi. Kwitnie na żółto w maju i często powtarza kwitnienie. Bywa sadzony jako krzew ozdobny, zwłaszcza jego odmiana 'Pleniflora' o kwiatach pełnych.
Złotokap pospolity naturalnie występuje w górach południowej i środkowej Europy. Rośnie drzewiasto lub krzewiasto do wysokości 9 metrów. Żółte kwiaty zebrane są w zwisające, luźne wiechy długości do 20 centymetrów. To tym złocistym kwiatostanom złotokap zawdzięcza swoją nazwę. Kwitnie w maju lub czerwcu. Kwiaty są bezzapachowe. Roślina trująca, szczególnie nasiona.
Żółtnica pomarańczowa naturalnie występuje na południu Stanów Zjednoczonych. Jest ciernistym, dwupiennym drzewem, w ojczyźnie dorastającym do 20 metrów wysokości. W Kórnickim Arboretum, w pobliżu Zamku, rosną obok siebie dwa okazy żółtnicy (męski i żeński), które są jednymi z najstarszych okazów tego gatunku w Polsce.
Żylistek drobnokwiatowy to krzew dorastający do 2 metrów wysokości. Naturalnie występuje na terenie północnych Chin i półwyspu Koreańskiego. Jego kwiaty są niewielkie, mają średnicę ok 1 cm, stąd wzięła się nazwa gatunkowa. W Kórniku pierwsze okazy pojawiły się już w 1925 roku.
Żylistek okazały to wyprostowany krzew dorastający do 2,5 metra wysokości. Białe kwiaty, zebrane w kwiatostanach, pojawiają się w czerwcu. Jest to mieszaniec powstały z połączenia żylistka szorstkiego (Deutzia scabra) i innego żylistka (Deutzia vilmoriniae). W Kórniku pierwsze krzewy pojawiły się w 1930 roku.
Żylistek różowy jest niskim, gęstym krzewem dorastającym do dwóch metrów wysokości. Kwitnie w maju i czerwcu, dość długo i obficie. Powstał przez skrzyżowanie żylistka wysmukłego i zaróżowionego. Rosnące obecnie (2019 r.) w Kórnckim Arboretum żylistki różowe pochodzą z 1925 roku.
Żylistek Wilsona to krzew dorastający do 2 metrów wysokości. Cechuje się czerwonobrązowoą korą łuszczącą się dużymi płatami. Żylistek Wilsona kwitnie w maju na biało. Jest mieszańcem najprawdopodobniej żylistka różnobarwnego i miękkiego.
Żywotnik zachodni to drzewo dorastające do 20 metrów wysokości. Naturalnie występuje we wschodniej części Ameryki Północnej. Jest to najczęściej spotykany gatunek żywotnika w Polsce. Otrzymano wiele jego odmian uprawnych. Jest on często stosowany jako roślina do tworzenia żywopłotów. Podejrzewa się, że było to pierwsze półnoamerykańskie drzewo sprowadzone do Europy (ok. 1540 r.), w Kórniku natomiast pierwsze egzemplarze posadzono w 1861 roku.
Poprzednia
1
...
14
15
z
15
Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'.
Więcej informacji
Rozumiem