Inny tytuł:

Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej T. 60 z. 1 (2025) ; Artykuły naukowe i opracowania

Twórca instytucjonalny:

Polska Akademia Nauk, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla

Współtwórca:

Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk

Wydawca:

Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk

Miejsce wydania:

Warszawa

Opis:

s. 231-249 ; Streszczenie w języku angielskim i rosyjskim.

Abstrakt:

Po uzyskaniu niepodległości w 1991 r. Turkmenistan w polityce wewnętrznej kierował się zasadą eliminacji obcych wpływów politycznych i kulturowych, co w praktyce oznaczało ograniczanie obecności języka i kultury rosyjskiej. W polityce zagranicznej ze względu na powiązania gospodarcze Turkmenistan był skazany na współpracę z Rosją. Zrezygnował jednak z członkostwa we wszystkich organizacjach integrujących państwa poradzieckie. U schyłku pierwszej dekady XXI w. głównym partnerem gospodarczym Turkmenistanu stały się Chiny. Pod koniec drugiej dekady XXI w., kierując się potrzebą równoważenia wpływów chińskich, władze w Aszchabadzie powróciły do współpracy z Rosją. Wpływ na kształtowanie relacji rosyjsko-turkmeńskich miały także włączenie się Stanów Zjednoczonych, Unii Europejskiej i Indii do rywalizacji o dostęp do surowców energetycznych w Azji Centralnej oraz konflikt rosyjsko-ukraiński.

Bibliografia:

Concept of foreign policy of Turkmenistan as neutral state (December, 1995), (dostęp: 9.11.2024).
Hashimova U., Uzbekistan Temporarily Chooses Observer Status Instead of Full Membership in Eurasian Union, The Jamestown Foundation – Eurasia Daily Monitor, 23.03.2020, (dostęp: 11.12.2024).
Horak S., Russian Influence in Turkmenistan: Rapprochement or Pragmatism?, (dostęp: 5.11.2024).
Jakóbik W., Gra o Turkmenistan. Gra o gaz dla Europy, (dostęp: 30.03.2021).
Jarosiewicz A., Falkowski M., Wielka gra wokół Turkmenistanu, OSW, Warszawa 2008, (dostęp: 12.01.2024).
Jarosiewicz A., Lang J., Turkmenistan patrzy na Zachód, (dostęp: 12.01.2024).
Kunysz N., From Sultanism to Neopatrimonialism? Regionalism within Turkmenistan, „Central Asian Survey” 31 (2012), no. 1, s. 11–16.
Lipczyński T., Turkmenistan traci historyczną szansę wejścia na europejski rynek gazu, Lipczyński T., Turkmenistan traci historyczną szansę wejścia na europejski rynek gazu, (dostęp: 12.01.2024).
Mironowicz E., Surowce energetyczne poradzieckich państw Azji Centralnej w polityce gospodarczej Chin, „Sprawy Międzynarodowe” 74 (2021), nr 3, s. 169–191.
Ochman K., Turkmenistan: dużo gazu, mało chętnych, (dostęp: 3.04.2021).
Ochman K., Turkmenistan-Rosja: przełom i granice współpracy, (dostęp: 11.01.2024).
Pikulicka-Wilczewska K., Turkmenistan, jeden z najbardziej totalitarnych reżimów, (dostęp: 12.01.2024).
Polese A., Strategies of Legitimation in Central Asia: Regime Durability in Turkmenistan, „Contemporary Politics” 23 (2017), no. 4, s. 437–445.
Popławski M., Bogusz M., Strachota K., Prezydent Turkmenistanu w Pekinie – chińska dyplomacja gazowa, (dostęp: 14.03.2024).
Shikhmuradov B.O., Positive neutrality as the basis of the foreign policy of Turkmenistan, (dostęp: 12.01.2024).
Trusewicz I., Bruksela sięga po turkmeński gaz, „Rzeczpospolita” (15 XI 2019), (dostęp: 2.04.2021).
Turkmenistan. Bureau of Democracy, Human Rights, and Labor 2005, (dostęp: 28.01.2024).
USA szukają możliwości współpracy z Turkmenistanem, (dostęp: 16.04.2024).
Zabortseva Y.N., Niyazov’s Ideology and its Symbolism: The Cult of the Leader, Nationalism, and its Suppression of Critical Thinking, „Politics, Religion & Ideology” 19 (2018), no. 4, s. 511–520.
Zmierzch neutralności Turkmenistanu?, (dostęp: 12.01.2024).
Атар Джавед М., Логистика ХХI века и новый экономический порядок: перспективы транспортного коридора „Север – Юг”, (dostęp: 18.03.2024).
Гайнутдинова А., Генконсул Туркменистана встретился со студентами КФУ, (dostęp: 16.03.2024).
Госдума ратифицировала соглашение между Россией и Туркменистаном в области безопасности, (dostęp: 14.03.2024).
За 25 лет товарооборот Китая со странами Центральной Азии вырос в 60 раз, „Kazinform” (10 I 2017), (dostęp: 9.03.2021).
Завражин К., Латухина К., РФ и Туркменистан подписали соглашение о стратегическом партнерстве, (dostęp: 25.02.2024).
Ипполитов И., Китайско-туркменские отношения: от взаимной выгоды к неравному партнёрству?, „Проблемы национальной стратегии” (2017), № 3 (42), с. 95, (dostęp: 15.03.2021).
Качелин А., Нейтралитет Туркменистана как фактор энергетической безопасности для России в Средней Азии, „Энергетическая Политика” (23 V 2023), (dostęp: 26.02.2024).
Логвинович А., Россия и Туркмения за 2020 год нарастили товарооборот более чем на треть, (dostęp: 26.02.2024).
Маринов М., Цели и интересы России в Центральной Азии: настоящее и будущее, (dostęp: 11.10.2019).
Международный транспортный коридор „Север – Юг”: улучшение региональной сопражённости Индии, (dostęp: 18.03.2024).
Осенью в Туркменистане планируется открытие центра русского языка, (dostęp: 20.03.2024).
Отчёт о внешней торговле между Россией и Туркменистаном в 2021 году: товарооборот, экспорт, импорт, структура, товары, динамика. (на основе данных Федеральной таможенной службы России), (dostęp: 12.02.2024).
ПАО „КАМАЗ” поставит предприятиям и организациям Туркменистана востребованные модели мощных тягачей, (dostęp: 15.03.2024).
Парамонов В., Строков А., Столповский О., Россия и Китай в Центральной Азии: политика, экономика, безопасность
Парамонов В., Строков А., Столповский О., Россия и Китай в энергетике Центральной Евразии: соперники или партнеры? Присутствие России и Китая в отраслях ТЭК стран Центральной Азии: состояние, проблемы и перспективы, (dostęp: 29.03.2021).
Парамонов В., Строков А., Этапы внешней политики России в Центральной Азии, „Центральная Евразия” (VI 2008), Русская серия, 08/21(R), Defence Academy of the United Kingdom, с. 2, (dostęp: 21.10.2019).
Петлевой В., Топорков А., „Газпром” заключил новый долгосрочный контракт с „Туркменгазом”, (dostęp: 25.02.2024).
Поливач А., Торговля стран Центральной Азии с Россией и Китаем, (dostęp: 12.03.2021).
Посольства України в Туркменістані та Ісламській Республіці Афганістан. Торговельно-економічне співробітництво між Україною та Туркменістаном, (dostęp: 12.03.2021).
Президент Туркменистана прибыл в Самарканд для участия в саммите ШОС – провел встречи с коллегами из Узбекистана, Китая и России, (dostęp: 19.03.2024).
Раванди-Фадаи Л., Международный транспортный коридор „Север – Юг” и его значение для Ирана, (dostęp: 17.03.2024).
Российско-туркменистанские отношения, (dostęp: 25.02.2024).
Россия высоко оценивает инициативы Президента Туркменистана, направление на укрепление стабильности в Центральной Азии, (dostęp: 18.03.2024).
Россия с большим уважением относится к политике постоянного нейтралитета Туркменистана – Путин, (dostęp: 17.03.2023).
Россия согласилась на присоединение Туркмении к соглашению по коридору Север – Юг, (dostęp: 16.03.2024).
Сердар Бердымухамедов и Владимир Путин подтвердили настрой на всестороннее развитие туркмено-российских отношений, (dostęp: 17.03.2024).
Соглашение между Россией и Туркменистаном о сотрудничестве в области безопасности, (Москва, 10 апреля 2003 года), (dostęp: 15.03.2024).
Татнефт. 50 лет НГДУ „Елховнефть”. Татарстан, (dostęp: 15.03.2024).
Товарооборот между Туркменистаном и Россией превзошел показатели 2020 года, превысив $1 млрд, (dostęp: 24.02.2024).
Украина хочет прямую получать газ из Турменистана, (dostęp: 23.01.2023).
Щербаков Б., Несущийся ураган событий на учениях „Кавказ-2020”, (dostęp: 17.03.2024).
Экспорт Туркменистана в РФ вырос на 21%: на треть по с/х продукции, вполовину – химической, „Orient” (26 XII 2023),

Czasopismo/Seria/cykl:

Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej

Tom:

60

Zeszyt:

1

Strona pocz.:

231 ; 249

Szczegółowy typ zasobu:

Artykuł naukowy oryginalny

Format:

application/octet-stream

Identyfikator zasobu:

oai:rcin.org.pl:246087 ; 1230-5057 ; 2353-6403 ; 10.12775/SDR.2025.1.09

Źródło:

IH PAN, sygn. A.453/60/1 Podr. ; kliknij tutaj, żeby przejść

Język:

pol

Język streszczenia:

eng ; rus

Prawa:

Licencja Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0

Zasady wykorzystania:

Zasób chroniony prawem autorskim. [CC BY 4.0 Międzynarodowe] Korzystanie dozwolone zgodnie z licencją Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0, której pełne postanowienia dostępne są pod adresem: ; -

Digitalizacja:

Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk

Lokalizacja oryginału:

Biblioteka Instytutu Historii PAN

Dofinansowane ze środków:

Ministerstwo Edukacji i Nauki

Dostęp:

Otwarty