Śmiech angielski po polsku. Problemy humoru w przekładach Charlesa Dickensa

Budrewicz-Beratan, Aleksandra

doi:1507-4153

Przejdź do menu głównego
Przejdź do wyszukiwarki
Przejdź do treści
Przejdź do stopki

Pobierz

Tytuł: Śmiech angielski po polsku. Problemy humoru w przekładach Charlesa Dickensa

Bibliografia:

1. S. Barańczak, Jak tłumaczyć humor Szekspira?, w: S. Barańczak, Ocalone w tłumaczeniu. Szkice o warsztacie tłumacza poezji, Kraków 2004.
2. S. Bassnett, Translation Studies, London, New York 2004, p. 110-119.
3. W. Chłopicki, Humor jako mechanizm pragmatyczny — na przykładzie anglosaskich opowiadań humorystycznych, "Acta Universitatis Nicolai Copernici. Studia Slavica" t. 10, z. 374, Toruń 2005, s. 165.
4. G. Cordery, Dapid Coppetfield, w: A Companion to Charles Dickens, ed. D. Paroissien, Małden, Oxford, Yictoria 2008, p. 377.
5. David Copperfield w: Oxford Reader’s Companion to Dickens, ed. R Schlicke, Oxford 2000, p. 150 oraz w: The Oxford Companion to English Literature, ed. M. Drabble, Oxford 1985, p. 272-273.
6. [Ch. Dickens, David Copperfield], "Biblioteka Rodzinna. Powieści, zarysy historyczne i podróże, stosowne dla czytelników każdego wieku i stanu", t. 4, Warszawa 1865, s. 71.
7. Ch. Dickens, David Copperfield, ed. by W. Skarżyńska, Warszawa 1966.
8. Ch. Dickens, David Coppeifield, opr. dla młodzieży J. Dąbrowa, Warszawa 1949.
9. Ch. Dickens, David Copperfield, Penguin Books, London 1994, p. 137.
10. Ch. Dickens, David Copperfield. Powieść, opr. C. Niewiadomska, Lwów-Warszawa 1927, s. 102.
11. Ch. Dickens, David Copperfields boyhood, skróciła i opr. W. Peszkowa, Warszawa 1952.
12. Ch. Dickens, Dapid Coppeifield’s Youth, Wien-Leipzig 1923.
13. K. Dickens, David Copperfield. Powieść, tł. K. Beylin, Warszawa 1989, s. 147.
14. K. Dickens, Dzieje, przygody, doświadczenia i zapiski Dawida Coppeifielda, juniora rodem z Blunderstone (których nigdy ogłaszać drukiem nie zamierzał), tł. W. Zyndram-Kościałkowska w roku 1889, Warszawa 1967, s. 145-146.
15. R. Dyboski, Sto lat literatury angielskiej, Warszawa 1957, s. 139.
16. G. Grzegorczyk, Humor, dyskurs, translacja. W jaki sposób obcość przejawia się w tłumaczeniu tekstów humorystycznych?,w: Przekładając nieprzekładalne II, red. O. i W. Kubińscy, Gdańsk 2004, s. 77-89.
17. Hasło: Micawber, http://en.wikipedia.org/wiki/Wilkins_Micawber (stan z 31.10.2008).
18. A. Horsman, The Yictorian Novel, Oxford 1990, p. 124.
19. M. Kocięcka, Z dziejów recepcji Dickensa w Polsce X IX w. (do r. 1900), "Przegląd Humanistyczny" 1962, nr 6 (33), s. 149-158.
20. W. Krajewska, Recepcja literatury angielskiej w Polsce w okresie modernizmu (1887-1918). Informacje, sądy, przekłady, Wrocław 1972, s. 130, 238.
21. A. Krawczyk-Łaskarzewska, Degrees of domestication — Bridget Jones in Polish translations, w: Przekładając nieprzekładalne II, red. O. i W. Kubińscy, Gdańsk 2004, s. 303-310.
22. J. Kulczycka-Saloni, Dickens w Polsce, "Przegląd Humanistyczny" 1970, z. 5, s. 27-40.
23. J. Kulczycka-Saloni, Z dziejów Dickensa w Polsce: "Emancypantki" a "Bleak House", Prace Polonistyczne seria 5, Łódź 1947, s. 3-39.
24. G. Saintsbury, The Cambridge History of English Literature, vol. 13: The Nineteenth Century II, Cambridge 1916, p. 327.
25. Skrzydlate słowa. Wielki słownik cytatów polskich i obcych, red. H. Markiewicz, A. Romanowski, Kraków 2007, s. 112.
26. G. Storey, David Copperfield. Interweaving Truth and Fiction, Boston 1991.
27. D. Suchoff, Critical Theory and the Nouel. Mass Society and Cultural Criticism in Dickens, Meluille, and Kajka, Wisconsin 1994, p. 53.28. The Oxford Dictionary of Quotations, ed. G. Cumberlege, Oxford 1953, p. 174—175.