Inny tytuł:

Pamiętnik Literacki, Z. 4 (2004)

Wydawca:

Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk

Miejsce wydania:

Warszawa

Opis:

Streszcz. ang. ; Zadanie finansowane przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego w ramach programu Działalność upowszechniająca naukę 2018-2019: "Pamiętnik Literacki" – zwiększenie potencjału naukowego, poziomu umiędzynarodowienia i stopnia oddziaływania pisma przez efektywne upowszechnianie w Internecie

Typ obiektu:

Czasopismo/Artykuł

Bibliografia:

1. Antologia literatury sowizdrzalskiej. Oprac. S. Grzeszсzuk. Wrocław 1985. BN I 186.
2. M. Bachtin, Problemy poetyki Dostojewskiego. Przeł. N. Modzelewska. Warszawa 1970.
3. M. Bachtin, Twórczość Franciszka Rabelais'go a kultura ludowa średniowiecza i renesansu. Przeł. A. i A. Goreniowie. Oprac. S. Вalbus. Kraków 1975.
4. M. Białobrzeski, Ewanielijci z jej wykładem na niedzielę pierwszą po Trzech Królach. W: Postylla ortodoksa, to jest wykład świętych ewanielij. Kraków 1581.
5. T. Bieńkowski, Fabularne motywy antyczne w dramacie staropolskim i ich rola ideowa. Studium z dziejów kultury staropolskiej. Wrocław 1967.
6. A. Brückner, Początki teatru i dramat średniowieczny. „Biblioteka Warszawska” 1894, t. 3, s. 109-113.
7. K. Budzyk, H. Budzykowa, J. Lewański, wstęp w: Literatura mieszczańska w Polsce. Od końca XVI do końca XVII wieku. Warszawa 1954.
8. J. S. Bystrοń, Dzieje obyczajów w dawnej Polsce. Wiek XVI-XVIII. T. 2. Warszawa 1932.
9. D. Chemperek, „Z chłopa król" Piotra Baryki - historia, Shakespeare i tradycja. „Pamiętnik Teatralny” 2003, z. 1/2, s. 5-34.
10. B. Cieszyńska, Risus sardonicus. Kaznodzieje czasów saskich o obyczajach mięsopustnych. W zb.: Między barokiem a oświeceniem. Obyczaje czasów saskich. Red. K. Stasiewicz, S. Achremczyk. Olsztyn 2000.
11. J. Сzerkawski, Orientacje ideologiczne w Polsce w XVI w. Vita activa, vita contemplativa. W zb.: Renesans. Sztuka i ideologia. Warszawa 1976.
12. A. Dąbrówka, Teatr i sacrum w średniowieczu. Religia - cywilizacja - estetyka. Wrocław 2001.
13. J. Drabina, Życie codzienne w miastach śląskich XIV i XV w. Wrocław 1998.
14. Dramaty staropolskie. Antologia. T. 4. Oprac. J. Lewański. Warszawa 1961.
15. H. Dziechcińska, Ciało, strój, gest w czasach renesansu i baroku. Warszawa 1996.
16. J. W. Goethe, Podróż włoska. Przeł., oprac. H. Krzeczkowski. Warszawa 1980.
17. A. Guriewicz, Problemy średniowiecznej kultury ludowej. Przeł. Z. Dobrzyniecki. Warszawa 1987.
18. J. Heers, Święta głupców i karnawały. Przeł. G. Majcher. Warszawa 1995.
19. Cz. Hernas, Barok. Warszawa 1976.
20. J. Kitowiсz, Opis obyczajów za panowania Augusta III. Oprac. R. Pollak. Wrocław 1950.
21. M. Kowalczykówna, Tańce i zabawy w świetle rękopisów średniowiecznych Biblioteki Jagiellońskiej. „Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej” 1985, z. 1/2, s. 81-84.
22. H. Kowalewicz, Średniowieczna poezja polskich żaków. „Pamiętnik Literacki” 1973, z. 1, s. 195-216.
23. B. Król, S. Mrozińska, Z. Raszewski, Inscenizacja "ludicium Paridis " na Wawelu w roku 1622. „Pamiętnik Teatralny” 1954, z. 1.
24. J. Kułtuniаkowa [J. Abramowska], Od mitu do moralitetu. W zb. : Wrocławskie spotkania teatralne. Red. W. Roszkowska. Wrocław 1967, s. 7-25.
25. J. Lewański, Dramat i teatr średniowiecza i renesansu w Polsce. Warszawa 1981.
26. J. Lewański, Studia nad dramatem polskiego odrodzenia. Wrocław 1956.
27. H. Łopaciński, wstęp w: Sąd Parysa, królewicza trojańskiego. Warszawa 1897, s. 5-15.
28. W. Mezger. Obyczaje karnawałowe i filozofia błazeństwa. Przeł. W. Dudzik. „Dialog” 2001, nr 3, s. 136-148.
29. Κ. Miaskowski, Mięsopust polski. W: Zbiór rytmów. Wyd. A. Nowicka-Jeżowa. Warszawa 1995.
30. Mięsopust i rozpusty świata, czarta i ciała w dni bacchusowe pustujących, a zapust odpustu zupełnego od stolice S. Apost. modlącym się za grzeszących w te dni nadanego najuboższemu, najutrapieńszemu i najboleśniejszemu królowi bolesnemu Jezusowi P. na pociechę i politowanie, grzeszącym dla zabawy i zbawienia. Przy tym mody nowe zapustowe duszom zdrożne masz gotowe. Poznań 1681.
31. J. Оkoń, Postać Parysa w dramatach polskiego renesansu. „Ruch Literacki” 2000, z. 1
32. J. Okoń, Teatr. W zb.: Historia literatury w dziesięciu tomach. T. 3: Barok. Red. A. Skoczek. Bochnia 2003, s. 130.
33. M. Pastoureau, Diabelska materia. Historia pasków i tkanin w paski. Przeł. M. Ochab. Warszawa 2004.
34. W. Potocki, Carnis privium. W: Ogród fraszek. T. 1. Wyd. A. Brückner. Lwów 1907.
35. W. Roszkowska, Od „Iudicium Paridis ” (1502) do „Sądu Parysa ” (1542). Glosa do dziejów staropolskiej kultury teatralnej. W zb.: Literatura staropolska i jej związki europejskie. Red. J. Pelc. Warszawa 1973, s. 175-191.
36. M. Słowiński, Błazen. Dzieje postaci i motywu. Poznań 1990.
37. S. Swieżawski, U źródeł nowożytnej etyki. Filozofia moralna w Europie XV wieku. Kraków 1987.
38. K. Targosz, Korzenie i kształty teatru do 1500 roku w perspektywie Krakowa. Kraków 1995.
39. Teoria karnawalizacji. Konteksty i interpretacje. Red. A. Stoff, A. Skubaczewska-Pniewska. Toruń 2000.
40. Teatr polskiego renesansu. Antologia. Oprac. J. Lewański. Warszawa 1988.
41. M. Wilska, Błazen na dworze Jagiellonów. Warszawa 1998.
42. J. Wolny, Materiały do historii wagantów w Polsce średniowiecznej. „Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej” 1969, z. 1/2, s. 73-89.
43. J. Wujek, Na niedzielę mięsopustną. W: Postilla catholica, to jest kazania na ewangelie niedzielne i odświętne. Kraków 1584, s. 129-130.

Zeszyt:

4

Strona pocz.:

187

Strona końc.:

202

Szczegółowy typ zasobu:

Artykuł naukowy oryginalny

Format:

application/octet-stream

Identyfikator zasobu:

oai:rcin.org.pl:120631 ; 0031-0514

Źródło:

IBL PAN, sygn. P.I.280 ; IBL PAN, sygn. P.I.30 ; kliknij tutaj, żeby przejść

Język:

pol ; eng

Prawa:

Prawa zastrzeżone - dostęp nieograniczony

Zasady wykorzystania:

Zasób chroniony prawem autorskim. Korzystanie dozwolone w zakresie określonym przez przepisy o dozwolonym użytku.

Digitalizacja:

Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk

Lokalizacja oryginału:

Biblioteka Instytutu Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk

Dofinansowane ze środków:

Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego ; Działalność upowszechniająca naukę (DUN)

Dostęp:

Otwarty