Miłosz i Eliasz

Regiewicz, Adam

doi:0031-0514

Pobierz

Tytuł: Miłosz i Eliasz

Bibliografia:

1. 1 Księga Królewska. W zb.: Katolicki komentarz biblijny. Red. nauk., wyd. oryg. R. E. Brown, J. A. Fitzmyer, R. E. Murphy. Red. nauk. wyd. pol. W. Chrostowski. Przeł. K. Bardski [i in]. Warszawa 2004.
2. Biblia Jerozolimska. Przekł., wstęp, przypisy, komentarze i marginalia zespół. pod kier. A. Cholewińskiego, Z. Kiernikowskiego. Red. merytor. K. Strzała. Poznań 2006.
3. J. Błoński, Duch religijny i miłość rzeczy. „Kontrapunkt” 2001, nr 11/12, s. 10.
4. J. Błoński, Wzruszenie, dialog i mądrość. W zb.: Poznawanie Miłosza. Studia i szkice o twórczości poety. Red. nauk. J. Kwiatkowski. Kraków–Wrocław 1985, s. 363-380.
5. B. Chrząstowska, Poezje Czesława Miłosza. Warszawa 1982.
6. J. C. Cooper, Zwierzęta symboliczne i mityczne. Przeł. A. Kozłowska-Ryś, L. Ryś. Poznań 1998.
7. S. Fausti, Rozważaj i głoś „Ewangelię”. Wspólnota czyta „Ewangelię wg św. Jana”. Przeł. B. A. Gancarz. Kraków 2009.
8. W. Felski, Podmiot liryczny poezji Czesława Miłosza wobec liturgii katolickiej. „Napis” 2010, nr 16, s. 91-102.
9. A. Fiut, Moment wieczny. O poezji Czesława Miłosza. Warszawa 1993.
10. A. Franaszek, Miłosz. Biografia. Kraków 2011.
11. M. J. B. Gorion, Żydowskie legendy biblijne. Przeł., oprac. R. R. Stiller. Wyd. 2, popr. Katowice 2009.
12. B. Gruszka-Zych, Na II Festiwalu Miłosza [...]. „Gość Niedzielny” 2011, nr 20. Na stronie: http://gosc.pl/doc/865816.Jeden-w-kilku (data dostępu: 2 IV 2018).
13. Św. Jan Chryzostom, Homilie na „Ewangelię według św. Mateusza”. Cz. 2: Homilie 41–91. Przeł. A. Baron, J. Krystyniacki. Oprac., przypisy A. Baron. Kraków 2001.
14. K. Jarzyńska, Między tropieniem sacrum a postsekularyzmem. O badaniu religijnych aspektów dzieła Czesława Miłosza. „Świat i Słowo” 2015, nr 2, s. 57.
15. I. Kania, Największy triumf mędrca. „Tygodnik Powszechny” 2001, nr 47, s. 16.
16. I. Kant, Krytyka praktycznego rozumu. Przekł., przedm., przypisy J. Gałecki. Wyd. 2. Warszawa 1984.
17. W. Kopaliński, Słownik mitów i tradycji kultury. Wyd. 4. Warszawa 1991.
18. J. Kott, O katastrofizmie. „Odrodzenie” 1945, nr 18, s. 11.
19. M. P. Markowski, Przed prawem. Interpretacja, literatura, etyka. „Teksty Drugie” 2002, nr 1/2, s. 32-50.
20. Th. Merton, Cz. Miłosz, Listy. Kraków 2003.
21. Cz. Miłosz, Piosenka o końcu świata. W: Wiersze wszystkie. Kraków 2011, s. 206.
22. A. Okopień-Sławińska, „Przedmieście” jako inna „Piosenka o końcu świata”. Przyczynek do opisu sztuki poetyckiej Czesław Miłosza. W zb.: Poznawanie Miłosza. 2. Część pierwsza 1980–1998. Red. A. Fiut. Kraków 2000, s. 212-229.
23. Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu w przekładzie z języków oryginalnych. Oprac. Zespół Biblistów Polskich [...]. Biblia Tysiąclecia. Wyd. 5, na nowo oprac. i popr. Poznań 2003.
24. A. Regiewicz, „Noli me tangere...” O potrzebie dotykania sensu. Krytyka somatyczna wobec kerygmatycznej interpretacji tekstu. „Teksty Drugie” 2015, nr 6, s. 326-347.
25. A. Regiewicz, Poza horyzontem. Eseje o sztuce czytania. (Ćwiczenia z poszukiwania sensu). Kraków 2015.
26. M. Rejewski, Pochodzenie łacińskich nazw roślin polskich. Warszawa 1996.
27. F. Rienecker, G. Maier, Leksykon biblijny. Red. nauk. wyd. pol. W. Chrostowski. Przeł. D. Irmińska. Uzup. przekł. J. Kruczyńska. Warszawa 2001.
28. D. Sianożęcka, Eliasz. Kiedy nie chce mi się żyć, czyli Depresja powołanego. Kapłaństwo widziane oczami kobiety. Kraków 2016.
29. W. P. Szymański, Żagary i żagaryści. W: Od metafory do heroizmu. Z dziejów czasopism literackich w Dwudziestoleciu międzywojennym. Kraków 1967.
30. J. Szymik, W poszukiwaniu teologicznej głębi literatury. Katowice 1994.
31. Ł. Tischner, Dwa kroki do przodu, jeden w tył. Miłosz i chrześcijaństwo. „Apokryf” nr 16. Dodatek do „Tygodnika Powszechnego” 2001, nr 26, s. 7.
32. Z. Zarębianka, Wtajemniczenia (w) Miłosza. Kraków 2014.