Krew i łzy. Interpretacja jako namiętność

Czaja, Dariusz

doi:0867-0633

Pobierz

Tytuł: Krew i łzy. Interpretacja jako namiętność

Bibliografia:

1. M. Bachtin, Estetyka twórczości słownej, opr. i wstęp E. Czaplejewicz, przeł. D. Ulicka, PIW, Warszawa 1986, s. 513.
2. R. Barthes, Muzyka, głos, język, przeł. K. Kłosiński, "Pamiętnik Literacki" 1999 z. 2, s. 9.
3. K. Bartoszyński, Hermeneutyka a dekonstrukcja. Hans-Georg Gadamer i Jacques Derrida wobec poezji, w: H.-G.Gadamer, Czy poeci umilkną?, wyb. (wg pomysłu A. Szlosarka) J. Margański, przeł. M. Łukasiewicz, wstęp K. Bartoszyński, Homini, Bydgoszcz 1998, s. 7-24.
4. A. Bielik-Robson, Duch powierzchni. Rewizja romantyczna i filozofia, Universitas, Kraków 2004, s. 369.
5. H. Bloom, The Breaking of the Vessels. The Wellek Library Lectures at the University of California, Chicago 1982, s. 13.
6. A. Bronk, H. G Gadamera krytyka rozumu naukowego, w: Dziedzictwo Gadamera, red. A. Przyłębski, Wydawnictwo Fundacji "Humaniora", Poznań 2004, s. 54.
7. E. Cioran, Święci i łzy, przekł. i wstęp I. Kania, KR, Warszawa 2003, s. 190.
8. J. Clifford, Opowiedz o swojej podróży: Michel Leiris, w: Kłopoty z kulturą. Dwudziestowieczna etnografia, literatura i sztuka, tłum. różni, KR, Warszawa 2000, s. 181-190.
9. G. Colli, Narodziny filozofii, przeł. S. Kasprzysiak, "Res Publica"-Oficyna Literacka, Warszawa-Kraków 1991, s. 87-88.
10. J. Derrida, Szibbolet dla Paula Celana, przeł. A. Dziadek, Fa-art, Bytom 2000.
11. U. Eco, R. Rorty, Interpretacja i nadinterpretacja, red. S. Collini, przeł. T. Bieroń, Znak, Kraków 1996.
12. A. Gronczewski, Obiad w ruinach. Eseje, "C and S", Warszawa 1992, s. 127-128.
13. M. Heidegger, Drogi lasu, przeł J. Gierasimiuk i in., Fundacja „Aletheia”, Warszawa 1997, s. 174.
14. M. Heidegger, Rzecz, przeł. J. Mizera, „Principia” XVI-XVII (1996-1997), s. 11.
15. W. Juszczak, "Nic wątlejszego nad krzemień i diament...", w: Twarzą w twarz z obrazem, red. M. Poprzęcka, Stowarzyszenie Historyków Sztuki, Warszawa 2003, s. 15-16.
16. S. Kierkeggard, Stadia erotyki bezpośredniej czyli erotyka muzyczna, przeł. A. Bucher, na nowo opr. J. Iwaszkiewicz, w: tegoż, Albo-albo, t. 1, przeł. J. Iwaszkiewicz, przekł. przejrzał K. Toeplitz, PWN, Warszawa 1982, s. 63-64.
17. M. Leiris, Literatura a tauromachia, w: tegoż, Wiek męski, przeł. J. i T.Błońscy, PIW, Warszawa 1972, s. 8.
18. M. Leiris, Lustro tauromachii, przeł. M. Ochab, słowo/obraz terytoria, Gdańsk 1999, s. 11.
19. M.P. Markowski, Interpretacyjne rECOlekcje, "Znak" 1996 nr 499, s. 128-135.
20. K. Michalski, Heidegger i filozofia współczesna, PIW, Warszawa 1998, wyd. II, s. 279.
21. F. Nietzsche, Pisma pozostałe 1862-1875, przeł. B. Baran, Inter-Esse, Kraków 1993, s. 254.
22. F. Nietzsche, To rzekł Zaratustra. Książka dla wszystkich i dla nikogo, przeł. S. Lisiecka, Z. Jaskuła, PIW, Warszawa 1999, s. 49.
23. F. Nietzsche, Wiedza radosna (La gaya scienza), przeł. L. Staff, posł. K. Matuszewski, Zielona Sowa, Kraków 2003, s. 166.
24. F. Nietzsche, Wola mocy. Próba przemiany wszystkich wartości, przeł. S. Frycz, K. Drzewiecki, posł. B. Banasiak, Zielona Sowa, Kraków 2003.
25. F. Nietzsche, Z genealogii moralności. Pismo polemiczne, przeł. G. Sowinski, wstęp K. Michalski, Znak, Kraków 1997, s. 126-127.
26. O. Paz, Prąd przemienny, przekł. i posł. R. Kalicki, Czytelnik, Warszawa 1995, s. 115-116.
27. Z. Podgórzec, Mój Chrystus. Rozmowy z Jerzym Nowosielskim, Łuk, Białystok 1993, s. 46.
28. R. Przybylski, Baśń zimowa. Esej o starości, Sic!, Warszawa 1998.
29. L. Szestow, Ateny i Jerozolima, wstęp i przekł. C. Wodziński, Znak, Kraków 1993.