Georges Perec i praca żałoby

Jasnowski, Paweł

doi:0031-0514

Pobierz

Tytuł: Georges Perec i praca żałoby

Bibliografia:

1. R. Barthes, Dziennik żałobny. 26 października 1977 – 15 września 1979. Tekst przygotowała i opracowała N. Léger. Przeł. K. M. Jaksender. Wrocław 2013.
2. D. Bellos, Georges Perec. Une vie dans les mots. Paris 1994.
3. D. Bellos, Życie w słowach. Przeł. J. Kozioł. „Literatura na Świecie” 1995, nr 11/12, s. 312.
4. M. Bénabou, Perec et la Judéité. Red. B. Magné. Paris 1985.
5. C. Burgelin, Georges Perec. Paris 2002.
6. C. Burgelin, Les Parties de dominos chez Monsieur Lefèvre: Perec avec Freud, Perec contre Freud. Strasbourg 1996.
7. D. Czaja, W drodze do Wenecji. Podróże imaginacyjne. „Konteksty. Polska Sztuka Ludowa” 2003, nr 1/2.
8. W. Dilthey, Budowa świata historycznego w naukach humanistycznych. Przeł., oprac., posł. E. Paczkowska-Łagowska. Gdańsk 2004.
9. Z. Freud, Die Verneinung. „Revue française de psychanalyse” t. 7 (1934), nr 2.
10. Z. Freud, Żałoba i melancholia. Przeł. J. Jabłońska-Dzierża. W zb.: Depresja: ujęcie psychoanalityczne. Red. K. Walewska, J. Pawlik. Warszawa 1992.
11. J. Kristeva, Czarne słońce. Depresja i melancholia. Przeł. M. P. Markowski, R. Ryziński. Wstęp M. P. Markowski. Kraków 2007.
12. M. P. Markowski, Perekreacja. W: G. Perec, Gabinet kolekcjonera. Historia pewnego obrazu. Przeł. M. P. Markowski. Warszawa 2003.
13. M. P. Markowski, Życie na miarę literatury. Eseje. Kraków 2009.
14. H. Mathews, Georges Perec. Przeł. A. Sosnowski. „Literatura na Świecie” 1995, nr 11/12, s. 333.
15. J. Olczyk, Perec a liberatura. W zb.: Perec – instrukcja obsługi. Kraków 2010.
16. G. Perec, Człowiek, który śpi. Przeł. A. Wasilewska. Kraków 2011.
17. G. Perec, La Disparition. Paris 1969.
18. G. Perec, Uwagi o tym, czego szukam. W: Urodziłem się. Eseje. Red. J. Olczyk. Kraków 2012.
19. G. Perec, W ou le souvenir d’enfance. Paris 2012.
20. G. Perec, Życie, instrukcja obsługi. Przeł. W. Brzozowski. Kraków 2009.
21. G. Perec, H. Mathews, Roussel i Wenecja. Zarys geografii melancholicznej. W: Urodziłem się. Eseje. Red. J. Olczyk. Kraków 2012. (przeł. M. P. Markowski).
22. J. Poirier, Les Écrivains français et la psychanalyse á1950–2000ñ. Maux croisés. Paris 2001.
23. A. Rzeczycka, Setna rocznica urodzin Françoise Dolto. Na stronie internetowej: http://www.rfi.fr/actupl/articles/107/article_6088.asp (data dostępu: 22 VII 2013).
24. J. Verne, Michał Strogow. Przeł. M. i M. Leśniewscy. Posł. Z. Łukawski. Katowice 1987.
25. J. Zamorano, La Question de l’autoportrait dans „Un homme qui dort” et „La Disparition”. W zb.: Le Cabinet d’amateur. Revue d’études pérecquiennes. Na stronie: http://www.academia.edu/825602/La_question_de_lautoportrait_dans_Un_homme_qui_dort_et_La_Disparition (datadostępu: 24 VI 2013).