Herbarz (staropolski) jako gatunek literacki

Piskała, Magdalena

doi:0867-0633

Pobierz

Tytuł: Herbarz (staropolski) jako gatunek literacki

Bibliografia:

1. Alexander ab Immaculata Conceptionae B.M.V., Castris et astris, Marsowi i Jezusowi hołdujący kawaler I.P Władysław z Lubrańca Dąbski, towarzysz R.P. Jaśnie Wielmożnego I.P. Józefa Bogusława Słuszki, marszalka nadwornego W.X.L. kazaniem pogrzebowym w Kościele krakowskim Michała s. ogłoszony […] dnia 23 Marca Roku P. 1684, uczyniona przy tem starożytnej Godziemby altimetria z przydaniem pewnych do Altimetryjej, na pożytek pospolity, przed prasą drukarską dygresyj, Kraków [br.], k. B1r oraz C1v.
2. M. Antoniewicz, O recepcji twórczości heraldycznej Wojciecha Wijuka Kojałowicza w XVII-XIX wieku, „Prace Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Częstochowie”, Seria Zeszyty Historyczne 2000 t. 6, s. 5-14.
3. S. Baczewski, Szlachectwo. Studium z dziejów idei w piśmiennictwie polskim: druga połowa XVI wieku-XVII wiek, Wydawnictwo UMCS, Lublin 2009.
4. British Heraldry from Its Origins to c. 1800, comp., ed. R. Marks, A. Payne, British Museum Publications Ltd., London 1978, s. 43-45.
5. B.W. Brzustowicz, Turniej rycerski w Królestwie Polskim w średniowieczu i renesansie na tle europejskim, DiG, Warszawa 2003, s. 183-236.
6. P. Buchwald-Pelcowa, Stemmaty akademickie, w: Emblematy w drukach polskich i Polski dotyczących XVI-XVIII wieku. Bibliografia, Ossolineum, Wrocław 1981, s. 51-52.
7. M. Cetwiński, Wokół „Klejnotów”, w: Genealogia. Studia nad wspólnotami krewniaczymi i terytorialnymi w Polsce średniowiecznej na tle porównawczym, red. J. Hertel, J. Wroniszewski, Wydawnictwo UMK, Toruń 1987, s. 127-148.
8. B. Chmielowski, Zbiór krótki herbów polskich oraz wsławionych cnotą i naukami Polaków, Gröl, Warszawa 1703.
9. S. Cynarski, Herburt Jan Szczęsny, PSB, t. 9, Ossolineum, Wrocław 1960-1961, s. 444.
10. B. Czarski, Stemmaty w staropolskich książkach, czyli rzecz o poezji heraldycznej, Muzeum Pałac w Wilanowie, Warszawa 2012.
11. J.K. Dachnowski, Herbarz szlachty Prus Królewskich z XVII wieku, z rękopisów Biblioteki Kórnickiej i Biblioteki Narodowej odczytał, wstępem i przypisami opatrzył Z. Pentek, BK, Kórnik 1995.
12. I.M. Dacka, „Korona polska” Kaspra Niesieckiego. Pomnik staropolskiego piśmiennictwa heraldyczego, DiG, Warszawa 2004, s. 20.
13. I.M. Dacka-Górzyńska, Wokół herbów – erudycje Gabriela Rzączyńskiego, w: Staropolskie kompendia wiedzy, red. I.M. Dacka-Górzyńska, J. Partyka, DiG, Warszawa 2009, s. 133-156.
14. S. Damalewicz, Vitae Vladislaviensium episcoporum…, Cracoviae 1642.
15. M. Derwich, M. Cetwiński, Herby, legendy, dawne mity, KAW, Warszawa 1987.
16. J. Długosz, T. Treter, Vitae episcoporum Posnaniensium…, Brunsbergae 1604.
17. W. Dworzaczek, Genealogia, PWN, Warszawa 1959, s. 111.
18. S. Duńczewski, Herbarz wielu domów Korony Polskiej […], Kraków 1757, t. 1-2.
19. P. Dybek, Uwagi o kompozycji „Pocztu herbów” Wacława Potockiego, „Pamiętnik Literacki” 2002 z. 1, s. 137-153.
20. P. Dymmel, Pierwsza redakcja najstarszego herbarza polskiego, w: Ludzie i herby w dawnej Polsce, s. 89-113.
21. P. Dymmel, Problem autorstwa „Klejnotów”, „Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego” 1993 t. 1 (XII), s. 59-75.
22. P. Dymmel, Stemmata nobilium. Herby rycerskie w rękopisie Roczników Jana Długosza z końca XVI w., „Ze Skarbca Kultury” 1997 z. 51, s. 21-43.
23. A. Dzięcioł, Książka jako symbol w kulturze polskiej XVII wieku, Zamek Królewski. „Arx Regia”, Warszawa 1997, s. 63-64.
24. M. Friedberg, wstęp do: Klejnoty Długoszowe, wyd. M. Friedberg, „Roczniki Polskiego Towarzystwa Heraldycznego” 1930 t. 10, Kraków 1931, s. 4-28.
25. Ae. Gelenius, De admiranda sacra et civili magnitudine Coloniae Claudiae Agrippinensis Augustae urbiorum urbis, Coloniae Agrippinae apud Iodocum Kalcovium 1645, s. 123-126.
26. M. Głowiński, T. Kostkiewiczowa, A. Okopień-Sławińska, J. Sławiński, Słownik terminów literackich, Ossolineum, Wrocław 1998, s. 194.
27. Ch. Gołembiowski, Pojedynek śmierci z życiem, na pogrzebie Jego Mości Pana Krzysztofa Zygmunta Paca […] i Jaśnie Wielmożnej Jej mości Paniej Clary Isabelli Eugenijej Pacowej […] dożywotnych przyjaciół żałobna mowa […] w kościele oo. kamedułów in Monte Pacis reprezentowany, Warszawa 1685, k. B2r.
28. J. Gorczyn, Herby Królestwa Polskiego, Kraków 1630 (drugie wydanie 1653).
29. S. Górzyński, J. Kochanowski Herby szlachty polskiej, Wydawnictwa UW i Alfa, Warszawa 1993, s. 8-14.
30. L. Grzebień, Gabriel Rzączyński, PSB t. XXXIII/4, z. 139, Wrocław 1992, s. 614, E. XXVI, 540-541.
31. Herbarze, hasło w: Literatura polska. Przewodnik encyklopedyczny, PWN, Warszawa 1989, t. 1, s. 344-345.
32. J.L. Herburt, Artes Dobromilenses. Nauka dobromilska, Dobromil 1613.
33. A Heymowski, Herby polskie w sztokholmskim Codex Bergshammar, „Studia Źródłoznawcze. Commentationes”, t. 12 (1967), s. 110.
34. Ignacy od św. Franciszka Ksawerego (właśc. Ignacy Krzyżkiewicz), Marszałek Trybunału Głównego Koronnego […] Wojciech Kazimierz na Urbanicach i Złaczowie Urbański […] przy grobowym pożegnaniu w nocnych śmierci chmurach dniem jasnego pożycia witany w kościele złaczowskim […] roku 1693 Miesiąca Stycznia, dnia 19, Warszawa [br.], k. B2v.
35. J.A. Jabłonowski, Heraldica, to jest osada klejnotów rycerskich i wiadomość znaków herbownych dotąd w Polszcze nieobjaśniona…, w Drukarni Collegii Societatis Jesu, Lwów 1742.
36. T. Jakimowicz, Temat historyczny w sztuce ostatnich Jagiellonów, PWN, Warszawa–Poznań 1985, s. 89-90.
37. M. Kazańczuk, O herbach szlacheckich w dawnej Polsce, „Nauka” 2006 nr 4, s. 117-127.
38. M. Kazańczuk, Staropolskie legendy herbowe, Ossolineum, Wrocław 1990.
39. K. Kącki, Vitae archiepiscoporum et episcoporum Ecclesiae Cracoviensis…, [Kraków 1593].
40. S.K. Kuczyński, Herby w twórczości historycznej Jana Długosza, w: Sztuka i ideologia XV wieku, Warszawa 1978, s. 224
41. S.K. Kuczyński, Heroldowie króla polskiego, w: Venerabiles, nobiles et honesti. Studia z dziejów społeczeństwa Polski średniowiecznej. Prace ofiarowane Profesorowi Januszowi Bieniakowi w siedemdziesiątą rocznicę urodzin i czterdziestopięciolecie pracy naukowej, red. A. Radzimiński, A. Supruniuk, J. Wroniszewski, Wydawnictwo UMK, Toruń 1997.
42. M.I. Kuligowski, Demokryt śmieszny albo śmiech Demokryta chrześcijańskiego z tego świata na trzy części życia ludzkiego rozdzielony z przydatkiem ku końcowi herbów (ex re tamen) męstwem, mądrością i inszą ojczyźnie przysługą nabytych, w drukarni Societatis Jesu, Wilno 1699, s. 144-259.
43. H. Łopaciński, Przyczynek do historyi plagiatów w piśmiennictwie polskim, „Pamiętnik Literacki” 1902 z. 1, s. 268.
44. Marek Ambroży z Nysy (Ambrosius Marcus de Nissa) Arma Regni Poloniae, [Antverpiae 1562].
45. B. Milewska-Waźbińska, „Vera nobilitas”. Etos szlachecki na podstawie herbarzy staropolskich, w: Etos humanistyczny, red. P. Urbański, Neriton, Warszawa 2010, s. 177-193.
46. O. Neubecker, Heraldik Wappen, ihr Ursprung, Sinn und Wert, Krüger Verl., Fankfurt am Mein 1977, s. 268-273.
47. K. Niesiecki, Korona polska przy złotej wolności starożytnemi wszystkich katedr, prowincyj i rycerstwa klejnotami heroicznym męstwem i odwagą najwyższemi honorami a najpierwej cnotą, pobożnością i świątobliwością ozdobiona…, [Lwów] 1728.
48. M. Pastoureau, Les armoiries, „Typologie des sources du Moyen Age Occidental”, fasc. 20, Brepols 1998, s. 39-41.
49. J. Pelc, Rola emblematów i konstrukcji im pokrewnych w twórczości Mikołaja Reja, „Pamiętnik Literacki” 1969 z. 4, s. 80 i 88-89.
50. Z. Pentek, XVII-wieczny herbarz rękopiśmienny ze zbiorów Biblioteki Raczyńskich w Poznaniu, „Gens” 1993 z. 1-4, s. 120-121.
51. Z. Perzanowski, Uwagi o twórczości Jana Długosza na polu polskiej heraldyki, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prace Historyczne” 1985 z. 74.
52. F. Piekosiński, Heraldyka polska wieków średnich, Akademia Umiejętności, Kraków 1889, s. 9-10.
53. Fr. Piekosiński, Wstęp do: W. Wijuk Kojałowicz Herbarz rycerstwa W.X. Litewskiego tak zwany Compendium, czyli o klejnotach albo herbach, których familie stanu rycerskiego w prowincyach Wielkiego Księstwa Litewskiego zażywają, „Herold Polski”, Kraków 1897, s. I.
54. F. Pilarczyk, Stemmata w drukach polskich XVI wieku, WSP, Zielona Góra 1982.
55. D. Piwowarczyk, Obyczaj rycerski w Polsce późnośredniowiecznej, DiG, Warszawa 2005.
56. H. Polaczkówna, Najstarsze źródła heraldyki polskiej, Towarzystwo Naukowe we Lwowie, Lwów 1924, s. 28-35.
57. M. Rej, Przęsło ze ‘Źwierzyńca’ Mikołaja Reja, Poznań 1884.
58. Rolls of Arms, hasło w: A New Dictionary of Heraldry, ed. s. Friar, Alphabooks, London 1987, s. 283-284.
59. Rolls of Arms, hasło w: J. Franklyn, J. Tenner, An Encyclopedic Dictionary of Heraldry, Pergamon Press 1970, s. 279-282.
60. M.K. Sarbiewski, O poezji doskonałej czyli Wergiliusz i Homer (De perfecta poesi, sive Vergilius et Homerus), przeł. M. Plezia, oprac. S. Skimina, Ossolineum, Wrocław 1954, s. 11-12.
61. W. Semkowicz, Długosz jako heraldyk, „Miesięcznik Heraldyczny” 1908 t. 1, nr 1, s. 5-8.
62. W. Semkowicz, Heraldyka polska wieków średnich F. Piekosińskiego, rec. w: „Kwartalnik Historyczny” 1899 R. 13, s. 821-825.
63. Stamma stemmat, hasło w: Słownik sarmatyzmu. Idee, pojęcia, symbole, red. A. Borowski, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2001, s. 188.
64. J. Starnawski, O „Źwierzyńcu” Mikołaja Reja z Nagłowic, Ossolineum, Wrocław 1971, s. 44.
65. Stemmata Polonica. Rękopis nr 1114 Klejnotów Długosza w Bibliotece Arsenału w Paryżu, wyd. H. Polaczkówna, Towarzystwo Naukowe we Lwowie, Lwów 1926.
66. J. Szymański, Herbarz średniowiecznego rycerstwa polskiego, PWN, Warszawa 1993, s. 12-21.
67. J. Szymański, Wstęp do: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku, DiG, Warszawa 2001, s. IX-X.
68. J. Szymański, Zmiana formy czy gatunku herbarzy polskich z XVI wieku, w: Ludzie i herby w dawnej Polsce, red. P. Dymmel, PTH, Lublin 1995, s. 117.
69. Tablice odmian herbowych Chrząńskiego, wyd. J.K. Ostrowski, Warszawa 1909.
70. Treateses w: A New Dictionary of Heraldry, ed. s. Friar, Alphabooks, London 1987, s. 384-350.
71. A. Tułowiecka, Słowo i obraz w heraldyce. Herbarze a quasi-herbarze. Wokół konstrukcji genologicznych Bartosza Paprockiego, Collegium Columbinum, Kraków 2011.
72. A.R. Wagner, Historic Heraldry of Britain: an Illustrated Series of British Historical Arms with Notes, Glossary and an Introduction, London 1939, s. 24-25.
73. H. White, Poetyka pisarstwa historycznego, red. E. Domańska, M. Wilczyński, Universitas, Kraków 2000, s. 105.
74. W. Wijuk, Kojałowicz Herbarz szlachty wielkiego Księstwa Litewskiego zwany Nomenclator, „Herold Polski”, Kraków 1905.
75. T. Woodcock, J.M. Robinson, The Oxford Guide to Heraldry, Oxford University Press, Oxford 1990, s. 34.
76. J. Wroniszewski, List dobrego urodzenia Gawina ze Smogorzowa z 1445 roku a problem autorstwa tzw. Klejnotów Długoszowych, w: Venerabiles, nobiles et honesti. Studia z dziejów społeczeństwa Polski średniowiecznej. Prace ofiarowane Profesorowi Januszowi Bieniakowi w siedemdziesiątą rocznicę urodzin i czterdziestopięciolecie pracy naukowej, red. A. Radzimiński, A. Supruniuk, J. Wroniszewski, Wydawnictwo UMK, Toruń 1997, s. 401-413.
77. A. Wyrobisz, Polska heraldyka nowożytna na pograniczu historii społecznej, historii sztuki i historii literatury, w: Heraldyka i okolice, red. A. Rachuba, s. Górzyński, H. Manikowska, DiG, Warszawa 2002, s. 133-141.
78. A. Znamierowski, P. Dudziński, Wielka księga heraldyki, Świat Książki, Warszawa 2008, s. 45-46.